tüm pencereler ve kadınlar çoşkulu bir şarkıyı savururken üstüme alabileceğim bir gök yüzü topluyorum yırtık çocuk ağızlarından
bu şarkıda ayaklarım yere basmıyor
kapılar çarpıyor ve kadınlar dağ eteklerinden gül desenleri
topluyor!
evimi kaybettim
ağladıkça çocukluğumu çekiyorum içimden yüzümde olan unutkan çocukluğumu siliyorum seninle
y
oksul bir hırka içinde ağladıklarımı kaybettim
hangi yana dökülse suçların ben hala olmamış bir sokakta olmamış bir şarkıyı söylerim.
tüm şarkılar ve adamlar kadınları susturuyor
ayakları düne basmıyor
ellerimde hatıraları yırtık çocuk tebessümleri
elimde bir imkan
yerde bir koku
gökte bir su
buluyorum...
kendimi yitirip kendime dönmekten kaçıyorum
gülleri yapraklarından kırıyorum
yırtık kırmızı bayramlar saklıyorum
kurumuş sayfalarda
ne zaman bir gökyüzü düşlesem bir küçük hatıra oluyor dört nalaserim
..ellerimdeki yırtık uçurtmayı.
ve
seni bende bekliyorum.
http://www.youtube.com/watch?v=FuBo5z0fr8A&feature=related
