Cümlelerim bana değil de başkalarına derman oluyor ne garip. Sanki söylesem yapabilecekmişim gibi, bir kalemde unutabilecekmişim gibi. Ne acı, gidenin arkasından bakmak, bir kerecik dönüp baksın diye umut etmek, beklemek, beklemek, beklemek.
Değişen ne bunca yılda, ya da ben neden hiç değişemedim onca geçmişte, yaşanmışlıkta.
Yola devam diyorum en bilge halimde, acını çek ve unut gitsin. Ama ben bilge değilim, hiç olmadım ve hiç olamayacağım.
YZ
