Bir uçurum çiçeğiydim ben
Dağ eteklerine tutunup rüzgara kapılmış
Ve her kar yağdığında
Beyazlığıyla arınmış.
Sarılıp sımsıkı yabani kayalığa
Bir damla güneşe erebilmek için
Kendisiyle savaşmış.
Her gece ay hilalken,
Ve kocaman bir boşlukta
Şarkı söylerken rüzgar
Uğultuları duymamak için
Yüksek sesle hep bağırdım
" Ben uçurum çiçeğiyim "
" Ben uçurum çiçeğiyim "
" Korkutmayın beni, solarım biterim "....
Ne vakit bir el uzanacak diye beklesem
Umudum gözlerimin önünde intihar etti
Ve ne vakit rüyalarımı süslese,
Bir dağ çiçeği,
Yalnızlığım bir kere daha tuttu ellerimi.
Hep böyle yalnız kalmak mı var hayatta
Ki ben hep böyle yalnızım.
Suskunluğumda mı duyulmaz geceleri?
Gökyüzünün koyu mavisine çizdiğim
Hayallerimi de gören olmaz mı?
Bir kartal kuşu şahit ağladığıma,
Bir de şu akıp giden yaşlı nehir
Dualarım gökyüzüne,
Gözyaşlarım nehire,
Ve çığlıklarım belki duyulur diye.
" Ben uçurum çiçeğiyim "
" Ben uçurum çiçeğiyim "
" Korkutmayın beni, solarım biterim.............
