Balkonundayım aklımın sınırlarının
Aşağı sarkıyorum çatımdan akan gözyaşlarıma aldırmaksızın
Birden yerde buluyorum kendimi
Mantığım bir su birikintisine düşmüş
Alıyorum cebimdeki artık acılarımın yanına koyuyorum
Doğruluyorum hafiften zihnimin üzerinde
Deli diye bağıran mazgallara aldırmıyorum
Sonra sana yürüyorum
Sen diye ne varsa yukardan,balkondan bana bakıyor
Olduğum yerde yığılıyorum
Üzerime attığın biriktiriklerimiz ümitlerimi kırıyor
Aklımı yitiriyorum
Düş bahçemde deliriyorum. ..
