Tedavilere yanıt vermeyen hastalar gibiyim çoktandır
Yardan armağan yaralarımın dikişleri atıyor her nefes alma çabamda
İç organları doğuştan ters olan biri gibi
Sapladığım hançer Bulmuyor kalbimi
Midem bulanıyor ansızın bir sabah ayazında
Ezan sesiyle uyanmayı özledim uykusuz gecelerimden sebep
Her sabah yeni bir güne uyanırmış ya insan
Benim günlerim tekerrürden ibaret
Şimdi sormuyorum kendime Şuan belkide nerdedir diye
Benden gidişine kılıflar diktiriyorum
Tanımadığım şehirlerin usta terzilerine
Hep bir boşluk kalıyor mutlaka dibinde
Neydi seni böyle umarsız yapan?
Öldürdün mü sendeki beni?
Bu narkoz fazla bedenime
Lokal bi anesteziden çıkıp
Yaralarıma seni basmak istiyorum
Görüş saati bitmek üzere Çabuk yetiş.. .
]
