Buharlı akşamların buhranları gözlerimden damlar
Kaplar zifiri karanlık toprakla, leşle dolu yaşlarımı
Bakışlarımda seraplar yok olur çöle döner hayaller
Bir deniz arar duygular içime yığılan binlerce kum
Hep kıyıda köşede kalmanın bedelidir belki de bu
Deniz beynimde koylar ve sahiller kurup durur da
Düşüncelerim bir iskele gibi uzanır yarin ellerine
Sevgilim yıkar bütün hayallerimi bana gelgitler kalır
Deniz yıldızları ebediyen yalnız kalır aşkın kıyısında