Martı Beyazı
Beni bir fırtınayla baş başa bırakırken / Kollarım bacaklarım ardı ardına kırılırken
Beni bir fırtınayla baş başa bırakırken / Kollarım bacaklarım ardı ardına kırılırken
Üzerimde kanlı gömleksin sevgili / Dağlarda ceylan dallarımda serçe /
Bir çuval dolusu yalnızlık benimkisi / İçi boş sevdaların ardından gelen
Özlemin mum ışığında ısınmak gibi / Öyle karlı öyle ayazsın ki yüreğimde
Ey ela gözlüm dünya olsa ayna / Yansır siman dağa taşa deryaya
Bakışlarımı topluyorum gözlerinizden beni beklemeyiniz / Bavuluma dolduruyorum sözcükleri sessiz sessiz
Dokunmak isterken gözlerine ellerine / Seninle sensizken seviştim ey sevgili /
Kim demiş yalnızlığın ürkütücü olduğunu / Ben seninleyken yaşamışım asıl korkuyu
bir ağacın sararan yaprakları gibiyken / gelir mi bana yeşil gözleriyle o yeniden
Sulara vuruyorken silüetinin aksi / Ay parçası ışık hüzmesisin sanki /
Sonsuz deryada balık misali / Çırpındık durduk aylarca yıllarca /
Benim gönül meselem yok ey sevgili / Cesaret aşktan güzel var mı ki
Aşk semalarında martılar misali / Yol alırım düşler ülkelerine her gece
Boy ölçüşür mü dereler nehirlerle / Baş kaldırır mı dalgalar denizlere
Uzar bakışım deniz mavisi tonlarında / Dalga gibi çarpar yüreğim heyecanınla
Hayalin güzel bir rüya gibi tat verir / Gerçeğin tatlı bir uyku gibi
Uzanan ellerin gülen yüzlerin / Yalan duymak istemeyen herkesin /
Gözyaşlarım bile beni terk edip giderken / Yapraklar en sağlam dalları bırakırken
Terk etmek geride bir şey bırakmamaksa / Bir evden dönmemek üzere ayrılmaksa
Varlığım bir okyanus. Kendi sularımda boğuluyorum. Çırpınışlarım, haykırışlarım bir dalga sesi. Kendimi atıyorum kıyılarıma. Sonra bir iç çekiş gibi kendimi çekiyorum yine kendime. Sürekli bir gelgit hali yaşıyorum. Varlığım boğuyor beni.
Yüreğimin ve beynimin tavanında buluyorum, tozlu mısraları. Aklım bir çatı katı. Gözlerim yıldızlarla dolduğunda, bakışlarımın ışıltısı vurur satırlara. İşte o zaman, şiirler bir Samanyolu olur. Mehtaplı gecelerimi vururum gözyaşlarımla biriktirdiğim göllere. Her mısra bir dal gibi düşer, şiir denizlerine. Kızıl bir duyguya boğulurum o an. Akarım ellerinize.
yazmayı becerecek kadar zeki, yaşamayı beceremeyecek kadar aptalım. ben bir yazarım.
Rize
Yazmak deliliktir. Çıldırasıya yazmak istiyorum. Eğer ben akıllı bir adam olmuş olsaydım, yazılarımla bir tımarhane kurup, satır aralarından kendini akıllı sananlara göz kırpmazdım.
Herkes
Özdemir Asaf