Ey,
Sebepten bir sebep; sebepten bir varlik olan! Gonullere nursun. bir sururdur senle hersey... Asikardir butun gizliligin altinda guzelligin.
Sen ey,
gokyuzu karanligini yirtarcasina dogan essiz gunes!
Ay, senin golgende kaldi bugun; yildizlar alemin en pahali gerdanligini olusturdu senin icin. Bir anlik tebessumun bedeldi dunyaya.
Tebessumun sahibi, gul ki, yediverenler yetissin bicare gonullerde.
Gun senindi, sen gun; gul oldu... Terinden gul, teninden gul, oldun bir umman-i gul!
Terennumden dogan bir tebessum. Sen var oldukca oldu bir tebessum, bin yillik bir sevap.
Sen, birin icinde bir olan! Bir ve tek artik hercumerc oldu, sen sebeb-i mahluk oldugun gun. Oldugun gun ... Bir yildiz parladi o an, gokyuzunde gunes gibi. Yeryuzunun bir karis topragi ah etti, "goreyim" dedi. Kiyama durdu kainat temasa edebilmek icin senle bir an. Bir lahza gorunmek icin zikr-i yaprak
tum zerre adedince yere serildi, oldugun gun.
Ey ask-i cihan!
Sensiz neylesin aski, mecnunu fukara...Leyla sendedir , bende ki leyla kimene...Ey karanlik gece leyla! Gonlumu aydinlatamayacak kadar bir hicsin bugun.
Ask ki, sadece anlamini onda buldu. Guzeller guzeli, gozyasina ruh veren. Aleme insirah verdin, ruhlara bir mana; ezelde sen, ve varsin ebedde ey guzel. Ey alá nur, kavruldu cihan bir bakisinla...nurlar otesindesin...dokundugun hersey, adeta cennetten bir mujde almiscasina bayram etti o gun. Sen , sevgililer sevgilisi... Gulmemislerin gun yuzu... aydinlik sabahlarin , karanlik gecelerin, asrin,
yedi kat semanin,
ve bicare gonullerin tek sahibisin.
