Nerdesin?Nerdeydin?Öylesine tutkunken sana ,beni hiç düşünmeden çekip gitmiştin.Gidemezdin,hayır ,olmamalıydı ,sen gitmemeliydin…..
Sabahlara kadar konuşurduk seninle.dizlerimde uyuyuşunu,saçlarımı okşayışını nasıl unuturdum?bunu bekleyemezdin,isteyemezdin benden.aksine inadına hatırlamalıydım,inadına sevmeliydim seni.sevmek var olmak demek değil miydi?peki ya sen?ben varım ve hep vardım.sen yoktun olmadın da hiç.tutundurmaya çalıştım hayata,yaşatmaya çalıştım seni ısrarla…belki de bendim suçlu seni ölürcesine sevdim çünkü…çok su verince ölürdü ya çiçekler….
Er ya da geç gidecektin.şimdi de gidiyorsun bana bir ‘’elveda ‘’demeden…
Hatırlıyor musun?Bir gün yemek yiyorduk seninle.Ne çok severdin salatamı?Bir çırpıda bitirivermiştin.Bense şaşkınlıkla sana bakıyordum.Birlikte yeniden doğuyorduk hergün.Şimdiyse gidiyorsun…
Bir keresinde de okuldan firar etmiştik hani.Ben,en sevdiğin yeşil t-shirtmi giymiştim.sen yine turkuazdın .Kötüydün sen,yine üzgün ve karamsardın.Ben yine senleydim.Ölümü istemiştin o vakit…Vazgeçirmiştim seni.Yaşayamazdı bu bedenim yokluğunda…
Sen hala bilemiyordun şimdiyse gidiyorsun…
Peki ya ilk bakışımı hatırlıyor musun?ilk göz göze gelişimizi…desdur bile demeden girivermiştin gönlüme,şimdiyse gidiyorsun……
‘’Yaşayacaksak beraber,ölüceksek de’’demiştim.Akşamüzeriydi.Deniz kıyısındaydık.Evet,biliyorsun.’’hadi yok olalım birlikte ‘’demiştin.Bense birlikte var olmayı dilemiştim.Varlığınla yokluğun birdi zaten,yaşayan sen içimdeydi,derindeydi ısrarla sarılmıştım sana.
Ben üşüyordum,yine ısıtmıyordun sevginle,bencildin,titriyordum.oysa ben hazırdım bir çırpıda kalbimi ellerine vermeye…
Sen şimdi onu da alıyorsun ve gidiyorsun her şeyi silerek,tüm dokunuşları,duyguları,yaşanmışlığı,varlığımı silerek,bir neden belirtmeden.Sen bana gitmek için gelmiştin zaten..gidiyorsun..git...git..git
Dudaklarım ‘’git’’diyordu…yüreğimse çırpınıyordu ‘’gitme..kal…’’diye
‘’GİTTİ….’’
Gitmiştin,gittin de durdurabildin mi içimdeki seni?Karşı koyabildin mi hasretli anışlarıma?
‘’İÇİMDEKİ BEN HALA SEN KRİZLERİNDE!!!...’’
]
