Elimde kırık bir ayna
Ve saçlarının rüzgardan uçuştuğu küçük bir resim
Aynada, yüzümdeki kırışlıklar
Yaşanamadan bitip giden yılların,
Aldığı intikamı andırıcasına yansıtıyor beni bana.
Resimde; arka plandaki martı sürüsünün çığlıkları var kulaklarımda
Yılların yitikliğinin dalgasını geçiyor sanki
Ve korkuluklarına yaslandığın vapurun sesi azarlıyor sanki beni.
Aynadaki anılar çağırıyor, geçmişi
Dalıp gidiyorum;
Kırık aynada güzellikleri göremiyorum
Sanki onlar kırılan parçayla yok olmuş,
Banada acılar kalmış.
Daha büyük bir ayna alıyorum
Ona bakıyorum, ve arda resmine
Bu seferde kederi, hasretive aralarında
Onlarla dost olmuşçasına sıkışmış beni görüyorum.
Ve arada resmine bakıyorum.
Güzelliklerin kırık aynanın kırık parçasında değil
Resimdeki gülüşünün içinde saklandığını görüyorum
Resmi yırtıp yakıyorum,
Keder ve hasretle kalıyorum aynada
Daha da dernleşiyor bakışlarım
Bunlardan dost olmıyacağını anlıyorum
Ve aynayı karşı duvara atıp param parça ediyorum
Artık aynayada bakmıyorum...
