Sen de bir kahramansın, kitaplara yakışan bir kahraman.
Öyleyse tam da orada olmalısın, hayat veren soluğun olduğu yerde.
erken sabahları topladın sen hiç sızlanmadan...
marifet topuklarındaki rüzgarda...
Bu bir intihardı. Gözlerindeki uçurumlara düştükçe gölgen...
Tamam işte oldu bitti, unut artık, geçti.
Hepimiz unuttuk, olur böyle şeyler.
Sızlanıp ne kendini ne de başkalarını rahatsız etme.
Şimdi kendine gelme zamanı, iş güç sorumluluk sahibi biri olmalısın artık.
Üniformanı giy, sabah tıraşını ol, dik dur,
Kendine benzeyen boynu bükük
Küçük askerler yetiştireceksin daha.
Hem belli mi olur, kendin için gerçekleştiremediklerini onlar için sağlayabilirsin,
Bu fikir bile seni en az elli yıl idare eder.
Eh işte ortalama bir insan ömrü… daha ne olacak…
Hem dünya bu, biçilen kumaştan payına düşen bu,
Sadece sana değil ki, herkese böyle.
Karşı koymanın anlamı yok.
Sen şimdi içindeki güzellikleri toparla, biriktir ve onu iyi bir şeyler için kullan!
özür dilerim bayım, izninizle, sorabilir miyim acaba, o “iyi şeyler” nedir?
Onlar, senin olacak ya da olmuş çocuklarının geleceğidir,
iyi bak görmüyor musun?
bir şeyler görüyorum, evet, hayal meyal, ama sanırım o ben’im.
Hayır, onlar senin çocukların, hadi bakalım fazla düşünme, çalışma zamanı,
Bak çocuklar bekliyor.
ben de çocuktum bayım.
Boş versene, o fasıl çoktan bitti...
Tamam işte burdasın bir sonun içinde,
Başlangıcınla debeleştiğin yerde...
Ellerini boşluğa açtığın ve çığlık çığlığa...
"Need the end to set me free !"
Bağırdığın yerde.
Öldüğün ve buna hiç inanmadığımız yerde...
Oldu bitti... Hadi artık unuttuk biz sende unut!
......
görebilmek için unutmalı,
dans edebilmek için kör olmalıydık,
eğlenebilmek için çıplak.
bu kadar ciddiye alma, en sonunda ağlayacaksın.. .
öyleyse soyun,
ne var ki
geriye kalan
her şekilde bulabileceğin bir dilim ekmekten kıymetli olan.
Onur orkun KARA
