ŞÂİRLER AĞLARSA
Şâirler ağlarsa gece de ağlar,
Etrafı hazin bir karanlık bürür,
Bütün nehirlerden pişmanlık çağlar,
Bütün sabahların gözleri çürür.
Şâirler ağlarsa küser leylaklar,
Laleler yeisle büker boynunu,
Yüzünü kedere döner zambaklar,
Güller ızdırâba açar koynunu.
Şâirler ağlarsa ben de ağlarım,
Üstüme karanlık bir bulut çöker,
Şafakları boğar hıçkırıklarım,
Sararan umutlar gözyaşı döker.
Şâirler ağlarsa kediler ölür,
Sokağa bir çocuk çığlığı siner,
Yaşlı bir kadının boynu bükülür,
Şehrin ortasında bir deli döner.
Şâirler ağlarsa kötü haber bu,
Bir tren ansızın seni götürür;
Raylar bozar gri suskunluğunu,
Gitme ey sevdiğim, beni bitirir.
Nihat KAÇOĞLU
Mavi Yeşil Dergisi, Sayı:60
Üslup Dergisi, Sayı:11
Siyah Güller Sokağı, Kitaphane Yayınları, Temmuz 2011, İstanbul