bir bir yalanlar dolanıyor
kalemimin ucundan şimdi
mürekkepli yalanlar bunlar
rengi mavi
kapımın önünde biriken
sesleri süpürüyorum şimdi
bir yığın çocuk sesi
ben de çocuktum bir zamanlar
sesim maviydi
sesime bulaştırmadım yalanları
hepsi bir kağıda yazılı
sesim soldu zamanla
rengini yitirdi
sevdiğimi de söyleyemedim sana
ama o da yazılı.
