bir gül gibi seviyorum seni nazenin ve kırılgan... Züleyha'yı andıran el değmemiş ellerimi uzatıyorum sana uzaklığımız gitgide artıyor. Geceden çaldığım yıldızlar düşüyor önce, sonra içimde büyüttüğüm karbeyazı umutlarım yıkılıyor ve avuçlarım CAN kırıkları ile doluyor...Gecelerime giren aklımı çelen gözlerin giderken gözlerim dalıyor ardına.... yüreğimde kurulu orkestrayı duyamıyorsun bilinmezliğe doğru yol alırken... ve gel bende kaybol diyen sensiz şehire bırakıyorum kendimi...
