(Bu şiir bir hayal ürünüdür, hiç kimseye addedilmemiştir.)
Sen gerçek aşkı nereden bileceksin, sosyete güzeli
Senin güzelliğin bile gerçek değil, kozmetik ürünler eseri
Ben garip bir Anadolu çocuğuyum, garibanım belki
Belki de senin gözünde bir serseri
Ama yüzüm, yüreğimin aynasıdır, gözlerim kalbimin
Her azam Allah yapısıdır, el değmemiş bir şâheserim
Ya senin, senin de orijinal mı bütün parçaların?
Yoksa burnun son buluşu mu plâstik cerrahî’nin?
Selülitlerin alındı mı, gözünün önündeki torbacıklar nerede?
Ya yüzündeki çizgilerin? … gözlerindeki ala renkli lenslerin? …
Silikonlu mu o kartvizitimsi göğüslerin?
Evet, sen babasının parasıyla son model arabalara binen
Anasının yerine, Televole’lerin gözbebeği haline gelen
Hayatı Laila’larda, Reina’larda eğlenmekten ibaret bilen
Tek hedefi kapmak olan magazin dergilerinin manşetlerini
Felsefesi; ‘Ye, iç, eğlen, gerisi yalan! ’ olan sosyete güzeli
Ben, senin gecelik aşklarından biri olamam, bırak beni!
Ben, çağdışı aşklarla avutayım kendimi…
Ben sevdimmi tam severim, reklâmi değildir aşklarım…
Çok mu gücüne gidiyor bu gerçekleri yüzüne vuruşlarım?
Sen hiç yüzdün mü acılar denizinde sırt üstü?
Ve balıklama daldın mı zamanın ötesine bir akşam üstü…
Üşüdü mü ellerin sıcak bir çay bardağını sıkı sıkı tutarken?
Gözyaşlarını buz kesti mi güneş, hiç lüle lüle olup kırıldılar mı?
Yaktı mı içini çıplak bir çocuğun feryatları kış ortasında?
Yada bir kedi yavrusunun ağlaması, uzaklarda… gece yarısı…
Sen arının papatyadan bal alışını seyrettin mi hiç?
Ve bir yılanın hindi yumurtası yutuşunu kabuklarıyla…
Sen gözlerinin içine baktın mı bir devekuşunun, başı toprak altındayken?
Bir uçağın kanatları deldi mi hiç, ümitlerinden yaptığın pembe uçurtmanı?
Sen hiç gördün mü kimsesiz bir ana kuzusunun bir koyunu emdiğini?
Ve bir kuzunun sütünü biberondan emip, besleyicisini annesi sandığını…
Sen hiç güneşin batışını doğudan, doğuşunu ise batıdan,
Ve yıldızları uzaydan, Samanyolu’ndan mehtabı seyrettin mi?
Sen hiç bir dilim ekmek için, bir yığın kötek yedin mi hayattan?
Ve bir çoçuk gördün mü bayramlarda odadan çıkmayan? ..
Bir çift dandik ayakkabısı yok diye, bütün gün ağlayan
Sen hiç hayatı bir ölünün gözlerinden gördün mü?
Ve aşkı ters yüzünden…
Ben gördüm, yaşadım bütün bunları
Ve bundan çok daha fazlasını…
Gördüm işte! … GÖR-DÜM! …
Düşümde gerçekleri, gerçekte düşlerimi
Akşamdan sabaha yüzüstü düşüşlerimi
Ve öldüm her görüşte… ÖL-DÜM! …
İşte bu gerçekler koyuyor aramıza engeli
Bu yüzden sevemem seni, sosyete güzeli
Bu yüzden sevemem seni
Bu yüzden sevemem
Bu yüzden
Bu
Woerden, 19-08-2003
