Yüreğimde senin yerini
Çaresizliğin kurşunu aldı
Silahı doldurduğun an
Zeten ölmüştüm
Peki tetiği neden çektin?
Seni düşünmek bile güzeldi
Kuşlarla konuşup
Ağaçlarla paylaştım yalnızlığı
Kalbim duracağı an
Gözlerinde hissettim kurtuluşu
Oysa sen
Sonum oldun...
Yıllar önce bir falcı
Seni avucumdan anlattı
Hep bekledim
Acılar avuçlarımda buruştu
Falcı yok olmuştu
Sonumu öğrenemedim...
Şimdi ölümüm ile yaşamım arasında
Kara bir çalı gibisin
Artık çiçekte açmazsın
Belki ölüp giderim
Korkutma beni
Hala belleğimde kalacakmısın?
Tetiği bir kez daha çek ne olur
Dayanamıyorum...