O gün sen umurumda değildin anılarımı yaşıyordum. Hep başladığımız yerdeydim, kafam karışıktı anlıyormusun, adım atamıyordum…
Yalnızlığın böylesine korkunç, hasretin böylesini soyut duygular taşıdığını bilmezdim.
Türkiye kriz içindeydi neye ağlayacağımı bilemiyor, yıkılmışlığın uç boyutlarını kovalıyordum…
Birine adres sordum, yoksulluğunu ağladı. Yaşlı bir kadın Ulus’da el açıyordu, sen bunlardan habersiz, Melbo’da dans ediyordun.
Zaman avuçlarımda dağılıyor, nereden başlayacağım, neden sırılsıklamım gökyüzünde tek damla yağmur yok…
Ve Ben Kenti Terkederim…
Ankara kalesinde güneş batıyordu
Sen yoktun onu ben yaşıyordum
Duyguların sonsuz boşluğundaydım
Anlamıyormusun kendimi suçluyordum…
Güneş yok olmuştu
Sen hala orada değildin…
Bir gün gideceğim buralardan
Sen Ankara kalesini uzaktan seyredeceksin
Soluksuz atacak kalbin
Yeni şiirler yazacağım
Acılar kanat çırpacak yüreğimde..
Gün olur dönermiyim bilmem ki
Dönerde Ankara kalesine gelirmiyim
Seni orada bulurmuyum…
O arı yine çiçeğe konar
Sen bir yerlerde gülümsüyor olursun
Gün batımını beklerim
Belki o sırada bir içki alırım
Ankara geceyarısına döner
Ve kenti terkederim…
