Virgüllerin anlatmaya yetmeyeceği sorular sıralandı dudaklarımın ardında. Üç noktalar kilometreler etti içimde de yine de sormadım…
Sevdanın payına sus kelimesi düşmüştü bir kere
Her harf, her kelime, her cümle vebaldi
Virgüller sıralandı, üç noktalar uzadı
Soruların cevapları gelmedi hiç
‘O nasıl’ merakı ateş olup yaktı beni
Serinliği getirecek bir Enbiya düşmedi payıma
Rab kuluna dedi:
…Yan…Yan…Yan…
Şimdi bir uzun türkü tutturdum ben… Sen kısa cümlelerimin kesme işaretlerine takıldın. Suya baktım, batan güneşe… Bütün cümlelerimden eksilttim seni, kalan boşluğa üç noktalar kafi gelmedi.
İnsan kendinden kaçar mı/ bu günlerde kaçıyorum kendimden…
Çağla Gökdeniz
