|
Potkal
(kemal düzbay) 7 Temmuz 2011 |
Bireysel |
| |
 ýssýz, ýpýssýz bir adada, yaþamýn kýyýsýnda bir yerlerdeyim. açýklardan gemiler geçiyor irili ufaklý, görüyorum. el sallasam görecek, baðýrsam duyacaklar belki; ama fark edilmek, fark edilip buradan kurtulabilmek için çaba göstermeyi çoktan býraktým. sonsuza dek burada kalabilirim. |
|
|
Mankenle Seviþme
(kemal düzbay) 18 Mayýs 2011 |
Bireysel |
| |
| içeride, loþ ýþýðýn altýnda helenistik bir heykel gibi parlayan bir manken duruyordu. nefes kesici bir güzelliði vardý. oþino dönüp, “geceyi bununla geçirmek ister misiniz?” diye sordu. bize cevap fýrsatý vermeden, nazik hareketlerle elinden tuttu ve belinden kavradýðý gibi mankeni dýþarý çýkardý. bu nezakete, þimdilik, layýktý. |
|
|
Kahvaltý Sofrasý
(kemal düzbay) 12 Nisan 2011 |
Bireysel |
| |
| zaten o zamanlar her þeyden utanýyordum. hiçbir eksiði olmayan üniformamdan, her sene yeni alýnan ayakkabýlarýmdan, pantolonumdan, bacaklarýmdan, babamýn býyýklarýndan, evimden, kendimden… |
|
|
| Issýz, ýpýssýz bir adada, yaþamýn kýyýsýnda bir yerlerdeyim.
|
|
