Eros , gözyaşlarından başladı mükemmele, bir kaç damla

kol düğmeleri mi de takarım, kadınlar hep onlara çok çekici geldiğini söyler. Beyazlamış ama yakışıklılığıma artı katan saçlarımı da geriye doğru tarayayım bari bugün. Hadi yaşlı kurt güzel siyah gözler çapkın bakmalı, traş da olmalıyım. K

Nazikçe bayanın omuzuna dokunuyorum, 'aman Tanrım bu olamaz ' diye yüksek sesle bir cümle kuruyorum ve kadın haklı olarak 'bir şey mi oldu beyefendi' diyor. Gözlerime inanamadım , bu o kadın, rüyamdaki kadın, gözleri o kadar parlak ve güzel ki. Dudakları,

silebilirim hiç iz bırakmadan bir gölgeyi. Ama ona yapmadım hiç.
Karanlıklarda çaresiz olduğunu hissetmek acıttı beni hep , oysa o hiç hissetmedi. Sokakta yürürken bile çaresiz adımlarını gördüm bazen, acı çeken kıvranan dostum. İçinde öyle fırtınalar

Serin bir hava vardı. Belki herşey için çok geç, belki de herşeyin yeni bir başlangıcıydı. Soğuk esintiyi iliklerine kadar hissetmek ve bilmek bişeylerin değişik bir yöne doğru ilerlediğini umarsızca... Ne yapmalı?!??
Aslında ne garip belki de milyonlar

Haykırırcasına yalvarsam da 'dur' diye, nafile. Fırtınayla bir olmuş ruhum. Gözyaşlarım fırtınanın yağmuru sadece. 'Güneşim ol' desem gelir mi sence!...
Sevgilim;
Bilmem ki nasıl anlatsam sana çektiğimi, nasıl yok hissettiğimi kendimi..
Ne tarifsi

Yok olmak aslında karanlığın içerisinde, ışık varken bile. Yok hissetmek kendini aslında var olduğunu bile bile. Ne kadar da zor aslında yalnızlık, paylaşılabilinicek biri bulunamadığında artık, yani bir bakıma da yok olmak göz kamaştırıcı varlığın içer

Bazen kendimizi farklı bir insan gibi hissettiğimiz olmaz mı? Aynaya bakıp kendimizi incelediğimizde bize geri dönen yansımanın farklı olduğunu hissettiğimiz?!?!

Neden benim gibi pek çok insan, birçoğumuz burçları okumadan o gazeteyi kapatmayız ki? O günkü falımız hayatımızda ne kadar değişiklik yaratabilir ki? Siz ne kadar hayatımızı değiştirebileceğinii düşünüyorsunuz?