İçinde, sabahın ilk süprizi gibi durduğum sisli aynadan, ani bir ürpermeyle geri savrulmuş bedenimi toparlamaya çalışyorum. Gözlerimi, kafa kafaya gelmiş ağır tonajlı bedenimden ayırmadan. Ellerimle körebe'nin taklidini yaparak, uykumla beraber, korkumu da uğurlayacak olan su birikintisinin kilidini bulmaya çalışıyorum. Yoklayarak.
yazar mıyım ? bilmem. ben yaşarım. yaşamak, bazen bam telimin sızlaması bazen de ince telden oynatması tanımına karşılık verebilir.. sıfatım olmasın, mühim değil tek malzemem harflerimi almayın yeter.
1981 yılının kasımında, izmir'in buca ilçesinde dünya'ya gelmişim. ebeveynlerimin işi nedeniyle şuan ki zamana kadar göçebe bir hayat geçirdiğim söylenebilir. halen sakarya da spor akademisi s.yöneticiliği bölümünde öğrencilik yapmaktayım. yazmak bana verilen ve alternatifi olmayan bir imkan.
"insanlar tanrı'nın kıvılcımlarıdır" antik mısır sırların'dan ergun candan'ın kullandığı bu cümle, her insanın ayrı bir dünya'ya ev sahipliği yaptığının ve kendi dünyalarını,sergileme amacıyla genişletmeye çalıştıkları pencereden gösterme çabası.
tuttuğum günlükler...
hakan günday, küçük iskender, altay öktem...
