18 yýl sonra geldiðinde, bana verdiðin ilk þeylerden biri; yeni jenerasyonun bilmediði ankesörlü telefon jetonuydu. Verdiðin günden beri hep yanýmda biliyormusun? Geçmiþi hatýrlatýr bana. Geçmiþin hatalarýný... O jetonu kullanýp edilecek bir telefon kadar kolaydý aslýnda kaderin yönünü deðiþtirmek. Tek kader çizgisi üzerinde hayat sürüyor olabilirdik o jeton sayesinde. Kimbilir belkide o bana verdiðin jetonu defalarca atmýþsýndýr herhangibir yerdeki telefon kulubelerine. Jetonu atmýþ ama numarayý çevirmeden tekrar kapatmýþsýndýr yada çevirdiðin ilk birkaç numaradan sonra vazgeçmiþ kapatýp, geri alma haznesine düþen jetonu çantana geri koymuþsundur. Çantana koyduðun þeyin koskoca bir gelecek olduðunu bilmeden.
Þimdi o jeton elimde. O jetonu kullanabileceðim ankesörlü telefonlar çoktan kalkmýþ tedavvülden. Ne çok isterdim masalsý bir mucizenin gerçekleþmesini... Bardaktan boþanýrcasýna yaðan yaðmurdan korunmak için sýðýndýðým telefon klübesi, canlandý þu an hayalimde. Dinmesini bekliyorum yada biraz olsun yavaþlamasýný yaðmurun. Ara ara çakan þimþeklerle aydýnlanan karanlýk bir sokak köþesindeki bir klübe. Gözüm telefona iliþiyor. Geçmiþ ile gelecek arasýndaki arafta kalmýþ gibiyim. Çünkü telefonda jeton haznesi görüyorum. Titriyorum... Ama titremem üþümüþ yada ýslanmýþ olmamdan deðil. Gözümü telefondan ayýrmadan el yordamýyla verdiðin jetonu çýkartýyorum cüzdanýmdan. Sanki gözümü telefondan ayýrýrsam, büyü bozulacak, jeton haznesi kaybolacakmýþ gibi... Ahizeyi kaldýrýyorum, jetonu haznesine ürkerek býrakýyorum. Çevirdiðim numaranýn önemi yok. Çünkü her numara seni arýyor o jetonla. Çalýyor... Çalýyor... Çalýyor... Ve sen çýkýyorsun telefona. Boðum boðum olmuþ duygularýn düðümlediði boðazýmdan zorla çýkan bir aloo oluyor sadece... Adýmý söylüyorsun, o hep telaffuz etmekten kaçtýðýn adýmý, bir çýrpýda söyleyiveriyorsun. Aramakta neden bu kadar geç kaldýðýmý, beni beklediðini, bir an önce gelmemi istiyorsun. Geliyorum diyebiliyorum sadece. Geliyorum..... Klübeden dýþarý atýyorum kendimi. Klübeye girerken býraktýðým dünya deðil adýmýmý attýðým dünya. Týpký Alice'in o beyaz tavþanýn peþinden girdiði çukurdan adým attýðý harikalar diyarýndaki dünya gibi. Senli dünya. Aþk kokan, gökkuþaðý renklerini barýndýran dünyanýn her objesi seni iþaret ediyor o dünyada. Ve sana varýyorum. Onlar ermiþ muradýna, biz çýkalým kerevetine. Keþke sadece masallarda olmasaydý böyle mucizeler.
Þimdi o jeton elimde ve ben gerçek dünyaya dönmekte zorlanýyorum. Sadece bir jeton. Ama o hayalimdeki harikalar diyarýnýn kapý anahtarý.

SENÝ SEVÝYORUM