Hanýmefendiydi onlar Cumhuriyetle doðmuþlardý,
Her adým atýþlarýnda bir zarafet vardý.
Gözleri gizlemezdi þapkadaki tülleri,
Bir buðulu bakardý tül altýnda gözleri.
Þapka, çanta, iskarpin bir ahenk içindeydi,
Giydikleri kýyafet çaðdaþ bir biçimdeydi.
Dikiþli çoraplarla bacaklar ne asildi,
Kadýndaki intizam oradan bilinirdi.
Balolarda hanýmlar sanki bir prensesti,
Çalýnan güzel müzik,çiftlere bir davetti.
Zarif ahenk içinde valslerle dönerlerdi,
Ýzmir marþý çalarak balo sona ererdi.
Parklarda çiçek gibi otururdu hanýmlar,
Erkek kadýn birlikte atýlýrdý adýmlar.
Her þey öyle doðaldý, ayrýlýk yoktu serde,
Ýbadetle, muhabbet görünmezdi, içerde.
Konuþulan konular birbirinden güzeldi,
O günün Türk kadýný, çok kendine özeldi.
Cumhuriyet yeniydi, bir ýþýktý Türkiye,
Yapýlan inkýlaplar bizlere bir hediye.
Farkýndaydý bunlarýn o zaman Türk kadýný
Aðzýndan düþürmezdi Ata'sýnýn adýný.
Annemde bir simgeydi bu hanýmlar içinde,
Hayranlýðým artýyor yýllar bir bir geçince,
Zamanýn ötesinden sesini duyuyorum,
Çaðdaþ Türk Kadýnýný, içimde buluyorum.