Yarýnýmdan habersiz yaþamanýn cahilliði,
Dünümden yoksunluðun çaresizliði kurcalar durur zihnimi.
Yaþanmýþlýklar da kalan anýlar tüter sigaramýn ucunda
Gözlerim aðlar…
Bir yaprak düþer buðulu penceremin önüne,
Perdemi aralarým usulca…
Beyaz gelinlikli martýlarýn gölgeleri düþer pencereme,
Perdemi aralarým usulca…
Ben dünümü unuttum,
Yarýnýmdan habersizim.
Yarým kalan bir þeyin düþündeyim.
Her þey boran olup gitti hayatýmdan…
Bir ben kaldým geride,
Bir de kaybolan umudum.
Her þey geldi geçti penceremin önünden,
Her geçiþinde,
Kayýp bir umutla araladým perdemi.
Ben;
Yalnýzlýða gömüp gittiðin insan,
Bir mum yakýp tenhalarda
Sessizce…
Usulca…
Geceleri müebbet yaþarým.
Ellerim kelepçeli,
Yüreðimin paslý zindanlarýnda çürür giderim.
Bir kara bulut geçer gözyaþlarýyla penceremin önünden,
Perdemi aralarým usulca…
Korkar oldum çakan her þimþekten,
Iþýðý vurur penceremin buðulu sinesine.
Gözyaþlarýna sitemin sesi yankýlanýr kulaklarýmda.
Ben suskunum,
Sen dinle sevdiðim…