Annem fazla tuzruhu kullanmaktan, banyonun plastikten olan su borusunu eritmiş, oradan aşağıya sızan su bizim banyoyu göle döndürmüştü. Durumu fark edip hemen anneme koştum. Gelip yerinde keşif yaptı. Ardından "Allah kahretsin!" diye hayıflandı, "Gitti gene iki yüzlüğüm!"
Söylene söylene gitti, fayansçı aramaya... Buldu da kısa sü¬rede. Ustanın tek ayağı aksıyordu. Gelip banyoyu kontrol ettikten sonra malzemeyi yazdı.
"Teyze, eksik malzemeyi alır, yarın sabah erkenden gelir başlarım." deyip gitti.
Sabah erkenden yanında çırağıyla geldi. Hemen işe koyuldu. Fayansları tek tek söktü. Sökerken birçoğu kırıldı. Sesini çıkarmadı anam. Fayansçı eski boruyu söktü, yenisiyle değiştirdi. Yukarıdan bolca su döktü, kontrolünü yaptı. Sızıntının olmadığına kanaat getirdikten sonra, banyonun fayanslarını yerine yapıştırdı. Fayanslar çeksin, kurusun diye bir süre ara verdi. Aranın ardından beyaz çimentoyla suyu karıştırıp macun yaptı. Anam halinden memnundu, ta ki fayanslar temizlenip yüzleri iyice belirlenene kadar!. Fayanslar temizlenince, iki farklı renk ve desenden oluştuğu ortaya çıktı. Anam anlamakta gecikmedi:
"Usta," dedi, "bunlar ne böyle?"
"Teyze aynı desenli fayanstan yoktu; bulamadım, ben de elimde var olanları kullandım." Anam sinirlendi:
"Allah dağına göre kar yağdırırmış." dedi ustaya bakarak. "İyi ki senin tek ayağın yok, olaydı sen dünyanın kıçına parmak atardın!"
Usta yüzüne baktı anamın, malzemelerini topladı, bir şey demeden usulca çıkıp gitti.
