Yıllarca çocukları için eşi için evlilik yükünü taşımaktan yorulmuş,omuzları çökmüştü.Eşinin her akşam çocuklarının yanında onur kırıcı küçük düşürücü sözleri onu bitirmişti, Kendisi ''a'' dese biz erkekler mutlaka ''b'' diyor,hiç bir konuda anlaşma sağlayamıyoruz.bize göre o evde oturup sadece tüketirken kendisinin işyerinde canı çıkıyordu.''Madem öyle bende çalışayım.''dediğinde ise ''Sen doğru dürüst evinin işini becerdinde bir de çalışman mı kaldı?''diye alay ediyoruz Ne yazıkki böyle düşünen biz erkeklerin sayısı çokda az değil,''Ben erkeğim'' diyerek kendimizi özel eşimizi ikinci sınıf gören,hatta onların saçlarını süpürge etmelerini hiçe sayabiliyoruz.
Peki kadınlar evde oturuyorsa evi kim silip süpürüp temizliyor?Camları kapıları kim temizliyor?Yemeği kim pişirip sofraya getiriyor?Çamaşırı yıkayıp ütülüyor?Çay kavhe servisi yapıyor? Bunlar neden görülmüyor?İyilikler takdir yerine tekdir ediliyor?
ve en önemlisi acaba neden bir insan hayat arkadaşı,can yoldaşı,sırdaşı olan eşini aşağılayıp hor görüyor? Onu sürekli hor ve hakir görerek yüreğini kanatıyor,acı çektirip, yıpratıyor?canını yakıp ağlatıyor,Yıllarca aynı yolda yürüyüp,birbirini hırpalayarak geriye ruh sağlığı bozuk çocuklar bırakıyor?
Acaba bu hayat birbirini kırarak yaşayacak kadar uzunmu ''Sen-Ben'' tartışmasından kafasını kaldıramayanlar görmüyorlarmı nasılda sevdikleri yıldızlar bir bir kayıyor zamanda.Dünya bahçesinden hergün bir fidan ötelere uçuyorlar.Sayısız gemiler sessizce hayat limanından demir alıyor, bu kadar kısa ömür sofrasında sevgi tabağından yemek,sevgi güllerini dermek varken; yeller estirip fırtınalar koparmak can yakıp,kalp kırmak niye peki?
Niye akıtılıyor gözlerden yaşlar?
Niye yaralanıyor o narin gönüller?
Niye lime lime ediliyor yürekler?
Kadın biz erkeklere verilen bir emanet değilmi?onlarda bir ana-babanın ciğerparesi değilmi?peki emaneti böylemi saklayıp koruyacağız?hergün o ciğerpareden bir parça kesip ateşlerdemi pişireceğiz?
Hani birde hadisi şerif vardır,''Siz birbirinize elbiseniz'' diye emredediliyor,
Peki hangi akıllı üzerindeki elbiseyi yırtar,kirletir,parçalar çıplak dolaşır.onu bütün tehlikelerden korumazmıyız yanmasını,kirlenmesini,yırtılmasını engellemezmiyiz.
gelin biz erkekler bugün evimize giderken güllerle gülümseyerek girelim,gözlerimiz hiç bir kötülüğü,kulaklarımız hiç bir çirkin sözü,görmesin duymasın,Evimizin sultanına buket buket sevgi gülleri sunalım,kulağına sevgi türküleri mırıldanalım bu gün olsun onun gönül akordunu bozmayalım,gönül mızrabını inceden inceye sızlatmayalım.Bakalım ne zararımız olacak...