Hayat, Oyun, Yemek, Roman

Gerçekler acıdır. Hayat gerçek mi acaba. Biraz arabesk bir yazı ama dinlemeyen var mı ki...

yazı resim

Hayatmış bu oyunun adı, herkes kendinin yazarıymış,
Kendisi koyarmış adını, komedisini, dramını kendisi yaratırmış meğer.
İyiliğe kötülükle cevap alınıyorsa eğer,kötüler hep mutlu oluyorsa, kendini üzmeye değmiyorsa, oyunumun adını değiştiriyorum ya da çıkıyorum oyundan.
Hayatmış bu yemeğin adı, tarifinde iyilikle kötülük karışmış, kötülüğü fazla koyarsan lezzetli, iyiliği fazla koyarsan acı oluyormuş. Beğenmediğim bu yemeği yemiyorum.
Hayatmış bu romanın adı, iyiler kaybeder kötüler kazanır olmuş, mutlu sonla bitmezmiş, kötü olanın sonu olurmuş mutlu olan. Okumak istesemde göremiyor okuyamıyorum.

Kendi hayatımı yazdım satır aralarına,
Kendi hayatımı oynadım bir perdelik,
Kendi yemeğimi yaptım en fakir mutfaklarda,
Mutlu oldum okudukça, iyiler kazandı, aşkla bitti roman,
Mutlu oldum oynadıkça, kısacık bir zamanda yaşadım sevgiyi, yaptım en büyük iyiliği,
Mutlu oldum, yedikçe yedirdikçe, bol bol sevgi kattım yiyen bir tabak daha istedi.
Şimdi benim sofra zengin,
Benim romanım yok satıyor,
Benim oyunum kapalı gişe oynuyor,
Kazanan benim iyilerin temsilcisiyim,
Kaybeden sizlersiniz, aç kalan sizlersiniz kötüler
Oyun değişti, tarif değişti.

Başa Dön