Küçük şeylerdir sizi kıran,sizin için önemli hassasiyetlerdir.Değer verdiklerinizden,en azından varlığınızı kabul edecek,var olmanızı sağlayacak size ait duygulara saygı duymasını beklersiniz,küçük şeylerdir bunlar,küçük ama önemli şeylerdir.Pırlanta değil kastettiğim,ki erkeklerin genel kanaati olan,kadınlar mücevherlerden hoşlanır gibi yakıştırmaları zaten bu yüzden anlamsız bulurum.Düşünülmek,önemsendiğini hissetmek,kendinden çok değer verdiğin insanlardan,küçük ama güzel şeyler duymak istersiniz.
Bazen gülümseyen bir bakıştır bu,bazen sıcacık güvenilir bir el.Bazen dost muhabbetlerde içilen bir yudum kahvedir.Karşılıksız,içten gelerek mutlu etmeye çalıştığınız ,onun mutluluğuyla mutlu olduğunuz birinden ummadığınız bir anda aldığınız ve senelerce saklayacağınız bir çiçektir bazen.
Sevdiğiniz insana çalıntı sevgi sözleri fısıldamazsınız,söyledikleriniz daha önce söylenmiş olsa bile sizin içinizden gelerek söylediğiniz ve söylerken sanki bu sözü siz keşfetmişsiniz gibi inanılması güç bir heyecan ve mutluluk hissettiren sözlerdir.Her kelimesi,her bakışı yüreğinize işlenir tıpkı bir iğne oyası gibi.Onunla mutlu olur,onun mutluluğuyla mutlu olursunuz.Onun korkularında,kaygılarında yanında iyi bir dost olursunuz.Konuşmasanız bile anlarsınız ve farketmeden birlikte çözersiniz sorunları.Dinlersiniz.Size pek çekici gelmeyen hobilerini merak edersiniz,neredeyse birbirine düşman takımları tuttuğunuz halde,sırf onu mutlu etmek için o futbol takımının özelliklerini incelersiniz,sevmeseniz bile.Bazen evlat sevgisidir bu uğruna en derin uykularınızdan vazgeçersiniz ,bazen vatan sevgisidir gecenin ayazında nöbet tutarken size türküler söyleten.Farkında olmadan benimsediğiniz,önemsediğiniz ve davranışlarınıza farketmeden yansıttığınız sevgilerdir bunlar.Uğruna ölmeyi bırakın,bütün yaşamınızı bu değerlere adarsınız.
Bir gün bakarsınız ki,küçük çocuklar büyümüş,mutlu oldukları anlarda sizin onların yanınızda olmanız onları mutsuz ediyor,çekiliverirsiniz hemen,üzülseniz de belli etmeden.Kendinize bile farkettirmeden ,yine onların mutluluğu için.Bazen ya da çoğunlukla kendi mutluluğunuzdan çaldığınız zamanları önüne kırmızı halı diye döşeseniz,ona beğendiremezsiniz.İnsan nankördür biraz,ulaşılmayanı ister.Anlamak istersiniz,davranışlarına yeni anlamlar yüklersiniz ve hep onu haklı çıkarmaya çalıştığınız bir mahkeme başlar içinizde.Öyle ya yaşamınızda kendinizden fazla yeri olmuş,sizin için önemli biri,yaşamınızın amacı olmuş önemli değil onun için.Siz solarken ya da sönerken o yaşam bulacak.Anlamaya çalışırsınız.
Kırılganlığınız küçük şeylerdendir,bugün nasılsın,ne istersin dense geçecek cinsten.Bütün ömrünüzü adadığınız,uğruna ölmek bir yana,inadına yaşadığınız,mutluluğunuzu ipotek ettiğiniz ve çoğunlukla da karşılıksız çekler gibi geri dönüşü olmayacağını bile bile,sevdiğiniz kişilerden beklediğiniz küçük şeylerdir aslında.
Oysa nankördür hayat.Nankördür insan.En çok seven insanı kırar,en büyük kavgalarınızı gerçek dostlarınızla yaparsınız.En çok en sevdikleriniz vurur sizi,en çok onlar yıkar.Sizin yıllarca yaptığınız fedakarlıkların karşısında,kendiniz için yaptığınız en küçük şey göze batıyor,fedakarlıklarınız hoyratça tepeleniyorsa kırılırsınız.Üzülürsünüz.
Küçük şeyler önemlidir ,sizi seven insanları kolayca kırmadan önce bir kez daha düşünmeye değmez mi ?
]
