Camdan bakıyorum
Tanımadığım yüzler
Görmediğim araçlar
Bilmediğim bir sokak
Arkamı dönüyorum
Bom boş bir evdeyim
Kanalsız bir televizyon
Yastıksız koltuklar
Resimsiz çerçeveler
Yanmayan lambalar
Evde tek duyulan
Yürürken bastığım tahtaların gıcırtısı
Yere düşmüş bir çerçeve görüyorum
Kaldırıp duvara asıyorum
Kanayan bir gül var resimde
Şimdi anlıyorum
Ben yalnızlığın portresine bakıyorum…