Sana dair sözlerim aslında kendime, gülüşlerimizin ardındaki hüzünlerimize. Hasta olan bir gül vardı, kokladığımızda, kendimizden geçtiğimiz. Uzaktan bakınca rengi, kokusu ne güzel diyebildiğimiz. O gülü birimiz soldurdu.
Güven veren her şeyi yok ediyor sonra da olmadı diyorduk ya. Yönlendirdiğimiz bir yalana inanmaya. Ki, bir gece de doğmuştu, can vermek için bir gecede ruh. Bir kucak dolusu tohum var şimdi. Orası kurtuluş diyoruz.
Ne kaçışlar biliyorum. Ben de tutarsızlığınla yaraladığın kendimden kaçıyorum. İkili oynayanları sevmiyorum. Kalacaksan yanımda kal. Beni dürüstlüğünle sar. Derken bile biliyordum, senden en zor şeyi istiyordum. Bir şeyi değiştirebilmek için önce onun varlığını kabul etmelisin. Sonra sabrederek, emek vererek içten içe istemediğin yüklerinden kendini arındırabilirsin. Bunun için benim yıllardır yaptığım gibi sende kendinle yüzleşmelisin.
Senin en büyük yalanın kendine. Henüz sen bunu fark etmemiş olsan bile. Yalanların yalanları doğuruyor.Yalanlardan görüşün bulanıyor, görmüyor, sezmiyor, bilmiyorsun. Gitmekle kalmak arasında kalmayı seçiyorum, gitmek isterken. Savaşmalıydım, hayatım adına. Giden umarım mutlu olur derken. İçimdeki kaygılar dışıma taşıyor.
Bazen korkuyoruz rüzgârın öfkesinden. Anlattım kendi adıma tüm yüreğimdekileri. Uzaklaştı anlatamadı. Duygularını ona sordukça. Rüzgâr kasırgaya dönüştü, ruhumu dağıttı, bedenimi yıprattı. Bazen kelimeler iki dudağımın arasında kısılı kaldı. Sessizce görünmeden inkâr edilemeyen bir ah vardı.
Suskun kalbim ve durgun gözlerimle mutluluklar dileyebiliyordum. Her şeyi de aşk adına suçlamıyorum. Suçlanıyorum, haksızlığa uğradığımı bile bile kızıyorum. Sonra diyorum ki!.. Asla uğraşma aşkını anlatmaya. Bir tutam sevgi değil miydi yaşanan. Aşk çalışmaz kendi gönlünü hoş etmeye. Kendisi için bir tasası da yoktur. Ve öyle bir cennet kurar ki. Cehennemin içindeki, çaresizliğimize.
Gecenin iniltili sabahından uyanıyoruz belki de hiç uyumuyoruz. Şimdi ayrı kaldığımız baharlar adına Nisan yine çıkıp yüzleşti. İçimizdeki iç sesimizde. Çok uzaklarda da olsak, yaşanan bir yürek yüzleşmemizde yıllar var.
Ne korkularım ne sevinçlerim ne de rüyalarım da hesaplaşmalarım olacak, dünya üzerinde. Şaşmaz bir yargının kader çizgisinde susacağız ikimizde. Hiç tanışmamışız gibi uğurlayacağız gitmeden geleni.
