şimdi ben başlamadan biten bir film gibiyim
şimdi ben ben olmaktan sıkılmış bir yara gibiyim
kaşıntı yapıyorum, ağrı yapıyorum kendi bümyeme
esmekten yorulmuş yorgun bir rüzgar gibiyim
şimdi ben sallana sallana sarsılan bir kayığım kendi rüzgarımda
ölümüm kimsenin ellerinden olmayacak biliyorum
ben unutulmuş bir mevsim gibiyim
ve sizin kollarınızda acı çekiyorum
düşmekten haz alan bir diz gibiyim
kanamak içsel bir öfke, bir isyan kalbimde
arızalı kalbim, üç tek atsa da rahatlasa..
ben hayatın dizinde harcanan, karanlığın koynunda uyutulan bir intikam gibiyim
şimdi ben okunmadan rafa kaldırılan bir kitap gibiyim
sayfaları çevrilmeden sararmış, düşleri yaşanmadan yırtılmış..
konu dışına çıkan bir anlatıcıyım boş sahnelerde
konuşan bu ben şimdi, yalancıyım
müsaitim her şeyi söylemeye
düşleyen bu ben şimdi düşecek gibiyim
dil kapakçıklarım çözüldü zaman boşluğunda
zamana emanetim zamanı düşünmek istemediğim bir zamanda
saatler kırbacım değil şimdi
zamansız geldiğim bu dünyadan zamanı bildirmek istemeden çekip gitmek istiyorum
benim de karar veremediğim bir zardan hayatta..
şimdi ben dilsiz bir şarkıyıcım ökse otu içmiş
kendi kafamda eko yapıyorum
ekolojik zamanım geçmeden düşündüğüm her şeyi yazmak tek dileğim
mahçup bir genç kızdı, tedirgin bakışlar taşırdı
mahfolan hayatlara şahit tutulurken
mahfoldu demelerine izin yok!
Sessiz ve sedefsiz bir hastalık bu
Şimdi ben uzun zamandır gelmediğim bir yerdeyim..
