Hasan Pamuk

Baharımsın

bahar gelsin sular yürüsün dallarıma diyen ağaçlar gibi
ve hasretle dudaklarını gökyüzünden damla düşsün diye açan toprak gibi
her damlasına hasret bir bekleyiş
her damlasına ömür boyu beklemeye yeminli toprak gibi

Kelepçeler

bir bebegin acikmis halinde birakma yuregimi
dayanamam
doldur gogsundan fiskiran sut misali
berrak ve temiz sevgini yuregime

Islak

Islak yine zaman
Ağlamayı beğenmiyor
Gözleri ıslak ıslak
Nefesinde her soluk alışı ıslak
Döndüğü kadran ıslak

Son Yolcu 3

Dışarısı buz rüzgar sert esiyor
Ayaktan giren soğuk bedeni kesiyor
Delinmiş beklerken ömrüm gibi pabuçlar
Sızlıyor her adımda ayaktan çıkan uçlar

Gece Senin Sen Bu Gecesin

Kan damlamalı yanaklarından kıpkırmızı
Kırmızı güle inat ışıl ışıl
Parlamalı yanakların gülerken güneş gibi
Gamzelerin çıkmalı nokta nokta
Ve öpücük olmalı dudağında gül goncası gibi

Son Yolcu

Ne para işterim ne başka bir şey
Karın tokluğunada çalışırım
Gözlerine bakayım yeter

Başa Dön