Sözleriyle motive olmaya çalýþtýðým þarkýlar,þu an çok anlamsýzsýnýz.Sesinizi açýp dans edemeyecek kadar yorgun bedenim.Küçük dünyamýn arka bahçesindeki çiçeklerle kelebeklerle oyalanmaya çalýþtým.Demir kapýdan burnumun ucunu bile çýkartmaya korktum.Nasýl bir yerde ysþýyoruz dedim kýzdým. 4,5 yaþýndaki oðluma yaþanýlabilir tek gezegenin mavi gezegen olduðunu anlatalý iki gün olmuþtu daha. Bilim nerede þaþmýþtý?
Suriye sýnýrýnda kaçýrýlan farklý milletten gazeteciler , yerim dar diyen kutup hayvanlarý...Bakkala gidip çöp konteynýrýnda bulunan minik bedenler...sevdiði tarafýndan parçalarýna ayrýlan kadýnlar ya da hayatýnýn baharýnda tecavüze uðrayan genç kýzlar...Yaþanýlasý tek gezegen...Ýyiymiþ deðil mi?
Ýçimde öfke zerrecikleri uçuþurken þimdi dönüp kendi bahçemdeki çiçekleri mi sulayacaðým? Fesleðenleri koklayýp kasýmpatýlarla mý konuþacaðým?
Geceleri yatmadan panjurlarý sýkýca kapatýp kapýyý kilitledim mi diye kaç kere kontrol edeceðim?Giderek büyüyen psikopat düþüncelerimi durdurup hiç durmadan daha yüksek sesle konuþan iç sesimi kapatmaya çalýþýp uykuya dalacaðým.
Kir her yerde.Demir kapýmýn hemen ötesinde. sýçrayacak ve taþýyýcýsý olacaðým korkusu içimde.
Ne zaman böyle bir yer oldu dünya? Bir mucize olsa bu akþam ana haber bültenlerinde nasadan yapýlan açýkamaya göre marsta hayat bulunsa mesela...mesela jüpiter içine gerçekten yüzlerce dünyayý alsa...Hemen çantamý hazýrlayýp eþime dostuma hadi gidiyoruz desem...mesela. ..
Avucumun içinde bir 'zeka bombasý' onu nerede patlatsam da orasý kurtarýlmýþ bölge olsa...