Öteki... Her birimiz, bir diðerine göre öteki deðil miyiz aslýnda? Var mý birbirinin týpatýp aynýsý olan ? Madem ki yok, öyleyse; varlýk dünyasýnda insana iliþkin yalnýzca iki kavram var, ben ve öteki. Peki ya þu adýný sýk sýk andýðýmýz, üzerinde fýrtýnalar kopardýðýmýz kavram; "biz", nerede o zaman ?

"Biz" bir deðerler skalasý. Ya da diðer bir deyiþle, ben ve ötekiyi bir araya getiren ve bir arada tutan ; ýrk, dil, din, kültür, öðreti, tabiiyet, hobi, fobi, ilgi , bilgi ... gibi deðerler çeþitlemesine "Biz" diyebiliriz kýsacasý. Deðerler çeþitlemesindeki bu, ... ` nýn ucu o kadar açýk ki; bu ucu açýklýktan, sýnýrsýz sayýda kombinasyonlar üretebilmek mümkün. Ve bu kombinasyonlarýn her biri baþlý baþýna bir, "Biz".

Öyle ise þu, "ucu açýk deðerler çeþitlemesi" ne "ben" in etkenliði nedir ? Kimdir, nedir ; "ben" ? Ya da daha doðduðu andan itibaren, "biz" i oluþturmada ne kadar özerktir ben ? Hangimizin elinde; ýrkýmýzý, dilimizi belirleyebilmek ? Sadece ama sadece þu ýrk ve dil çeþitlemesinde bile; taraf olmak ya da bitaraf kalmak tamamiyle bizim dýþýmýzda. Türk olmak, Kürt olmak..., ana dilimizin Türkçe olmasý, Kürtçe olmasý... bunlar madem ki bizim seçimimiz deðil; insanlýk adýna bir zenginlik olan bu tür çeþitlemeleri, birbirleriyle çarpýþtýrmak niçin ? Kaldý ki sýrf bu ýrk ve dil çeþitlemelerinde bile "biz" olabilmek tam anlamýyla mümkün deðilken; "ben" ve "öteki" nin bu tür savaþlarý ne kadar manidar ?

Þu son günlerde her "ben"in , "öteki" ile ilgili bir açýlýmý var neredeyse. Bireylerin, gruplarýn, kurumlarýn, partilerin, sanatçýlarýn... açýlýmlarý, yol haritalarý savrulup duruyor medyada bir süreden beri. Düþünüyorum da; her bir açýlým, orijinalliðinin yanýnda ne kadar tarafsýz ? Ya da tamamiyle tarafsýz olabilmek mümkün mü bu tür açýlýmlarda ? Deðil elbette ama bunun tamamiyle imkansýz olmasý da, imkan dahilinde bir araya gelmeye engel deðil.

Gündemdeki etkinliðine baktýðýmýzda; açýlýmýn ardýndaki temel etken, ötelenemez bir ihtiyaç olduðu. Bir ihtiyaç hissedildiðine göre; sistemin iþleyen ve iþlemeyen kýsýmlarýnýn; bir araya gelmeye engel olmayacak þekilde ortaya konmasý gerekir ki ihtiyaç tam anlamýyla giderilebilsin. Ben ve ötekinin; her türlü hamasi duygulardan arýnýp elini taþýn altýna sokmasý gerekir ki taþýn aðýrlýðý hissedilebilsin. Aðlayan analar ve akan kanlar gibi kutsiyetler her iki tarafta da o kadar çok ki, bunlar üzerinden açýlýmlarýn önünü kesmeye çalýþmak, yolu yokuþa sürmekten baþka bir iþe yaramaz. Öyleyse ana yüreði hassasiyetinin gölgesinde; mantýk, empati ve vicdan üçlüsüyle bu iþi çözmek gerekir ki yüreðine taþ basan babalarýn onuruyla, bu iþin içinden yüzümüzün aký ile çýkabilelim.