SEN DENİZ OLURSUN, BEN UMMAN
Yamaçtan huzursuz akşamlar inerse
Araçların homurtusu geceye meydan okursa
Şaşkın umutlarımla dolaşıyorsam sokaklarında
Ve bir sarhoşun kafasında seni düşünüyorsam
Bu kent benimle doğmuş, seninle ağlamışsa
Rüzgar ayrılık şarkıları söylüyorsa kulaklarıma
Sevda yıldızları tutuşmuş, oturmuşsa yüreğime
Alabildiğine yığılmışsa maviler üzerime
Ben kumsalına geldiğim zaman
Sen deniz olursun, ben umman
Otursam kumsalında bir ateş yaksam
Ateş geceyi aydınlatsa, alevler içimi
Denizinde ayışığı ve yakamozlar varsa
Narçiçeği dalından yere düşerse
Ve o zaman içimde fırtınalar koparsa
Uzun uzun bir hüzün menekşe gözlerimde
Dalgaların hışırtısını duyarsam kumsalı öperken
Bir geceyarısı serinliğinde, denizin derinliğinde
Bir gitar mırıltısı gibi martı çığlıkları dinlerken
Ben sana doğru koşarak geldiğim zaman
Sen deniz olursun, ben umman
Çıksan denizinden kumsala gelsen otursan
Gelsen otursan şöyle bir yanıma uzansan
Kırçiçeklerinden taç yapıp başına taksam
Gözlerim gözlerinde öyle beklesem
Sarılsan sımsıkı çevrem fesleğen koksa
İçimdeki hala o eski seven çocuksa
Ayrılıklar bitse, hüzün kaybolsa
Zaman dursa, hayat dursa, sen dursan
Huzur kaplasa içimizi, mutluluk dolsa
Ben eğilip dudaklarından öptüğüm zaman
Sen deniz olursun, ben umman
ERDEN ERKİN...
SEN DENİZ OLURSUN, BEN UMMAN
