Çikolata - 19
"Her bir kelimen beni kendine daha da aşık etmeni sağlıyor. O kadar bilinçli konuşuyorsun ki..." diyor. Gülümsüyorum.
"Her bir kelimen beni kendine daha da aşık etmeni sağlıyor. O kadar bilinçli konuşuyorsun ki..." diyor. Gülümsüyorum.
Mutluluk, korku, heyecan, tedirginlik ve bilmediğim daha bir sürü şey...
Sonra gülüyorum, elimde değil. Bana karşı hissettiği bu duygular o kadar muhteşem ki. Çok kıymetli, çok erişilemeyecek, çok saf duygular bunlar.
Güneş doğana ve şehir hareketlenene kadar orada duruyoruz.
Sen herkesten başkasın.
Yüzüme bakıp adımı soruyor. Beren diyorum ve bende onunkini soruyorum, gülümseyerek cevap veriyor; "İsmim, Carlino."
Brillant pour voir l'arc en ciel, vous devez vivre sous la pluie avant.
Paris çok güzel, herşey çok güzel ve, ve mutluyum. Ama sanki, yinede bir şey eksik.
Bu ülke benim ülkem değil, bu insanlar benim insanlarım değil, akciğerlerime dolan bu hava benim havam değil, yabancıyım buraya.
Valizimi alıp yürümeye başlıyorum kalabalığın arasında kayboluyorum. Şimdi uçağa binme zamanı. Hoşçakal İstanbul...
Gözleri doluyor. Ayağa kalkıyorum ve yüzünü ellerimin arasına alıyorum.
Tamam ayrılmak istiyorum ama yinede aldatılmayı hazmedemem.
Kendi kendime tekrar ediyorum; 'Tamam, yarın yepyeni bir gün olacak.'
Saatlerdir koltukta oturmuş denizi izliyorum. Aklımın ucundan tek bir kelime bile geçmiyor, sanki düşünme gücümü kaybettim. Şu an tek yapabildiğim kahvemi yudumlamak.
Eskiden birbirimizi tamamladığımızı düşünürdüm fakat şu an aynı şeyleri düşünmüyorum.
Her neyse.
Şu an sahip olduğum hayatı istemiyordum. Karar verdim. 1 sene süren, kısacık evliliğimin ömrü sona ermişti artık...
yazı yazmak benim için çok önemli.yazmak,paylaşmak demek,yeni yolculuklar demek...
kendimi bildim bileli yazmayı çok seviyorum.ailemden kaynaklanan bir şey mi bilmiyorum ancak eminim ailemin de bunda etkileri oldu.orta halli bir ailenin çocuğuyum,hayatta yaşadığım olaylar beni yazmaya sürükledi sanırım.özgeçmişim de yazacak başka bir şey bulamadım,üzgünüm :)
Ankara
.