Bu, onu son görüşümdü. Ya da en azından, ben öyle olmasını umuyordum. Aynı gece, apar-topar evi terk etmiş; birkaç gün otellerde idare ettikten sonra, küçük bir daire kiralamıştım. Sessiz, sakin, olaysız ve en önemlisi Ege’siz, yirmi iki mutlu yıl geçirdim. Bir sabah kapı zilinin çalmasıyla, her güzel şey
Çeken ve iten, karşıt ve aynıydılar. Korkak ve deli cesurdular. Ne gülmek kadar iyimser, ne ağlamak kadar kötümserdi yaşamları. Zıtlıkların ortasında bir yerdeydiler. Aslında, hiçbir yerdeydiler. Olmak istedikleri “hiçlik” aralarda bir yerlerde olamazdı çünkü.
Açık kırmızı bir kan sızdı bacaklarından. Acıdı canı. Can acısından çok, damlayan kanı için acıdı. Açık ve sıcak kanına inat, bulanık ve soğuk yüreğine düştü acı. Acıdı acınmadan hiç, ardında acımtrak bir hayalet bırakarak. (Çığ)lık(sız) a(kar)ken (kan)ı, yok(oldu)! Ay, tam tutuldu o zaman.
Okumayı, yazmayı, şiir dinlemeyi ve sinemayı seviyorum.
"Ekonomik özgürlüğüm var" diyen bir köleyim. Her iyi köle gibi, az tüketir, çok üretirim.
Karadeniz'in şirin bir sahil kasabasında doğdum.
O okul senin, bu okul benim dolaşa dolaşa, nihayet ekmeğimi elime aldım.
Şimdi, çocuklu çoluklu ve iş sahibi bir emekçiyim.
Devrik tümcelerle şiirsel anlatım.
Cemal Süreya, Oruç Aruoba
Ahmet Telli
