Şubat Güneşi Gibi Bakarsın
sen Şubat güneşi gibi bakarsın / yüzün ki, yağmalanmış kentler gibi talan
sen Şubat güneşi gibi bakarsın / yüzün ki, yağmalanmış kentler gibi talan
ölüler geçiyor meydanlarından gecenin / gürül gürül akıyor karanlığa yalnızlık /
zifiri karaydı geceler / kurşun kalem ışığında sana şiirler yazardım /
göz kapaklarımın altı kıpır kıpır / turna sürüleri geçiyor üstünden /
AYDINA / yağmur şiir yazıyordu Ren üstüne / yapış yapış
bunca yıl aşkı aradık doruklarda / bilmediğimiz diyarların yürek ovalarında /
dünyanın bütün karanfillerini verin ellerime / al kızıllığında yeniden sevecegim /
bir vaha masalıydın sen / çöllerimi yeşile boyayan / ve
önce ateşi tuttum avuçlarımda / güney rüzgalarıyla esip / yalım
gizemdir içselliğin senin / dağ menekşeleri açar / kekik kokar
biz ki / direncimizin zehrinden emdik / damarlarımızda sülükler beslendi
tenha dağlara sürdük yüreği / kara meşeler şarkısını söyler hüznün /
TAN ÇOCUK / bir ezgi düşer dalgınlığıma / bölünür gece
YÜZÜNDÜ ÖZLEDİĞİM / yüzündü... / gözlerime keskin bir alev gibi
İnsan kendi tanımını nasıl yapar bilemiyorum ama...
Yaşamayı inadına boynuna asmışsan, nerde ve nasıl yaşadığının hiç önemi yoktur. Sadece kim ve ne için yaşadığının bilincinde olup, uğruna yaşanacak değerleri ölümüne sahiplenebiliyorsan, sevdiklerinden ayrı da olsan her yer vatandır sana. Ve her ezilen insan sevdiğinse eğer, hiç bir zaman yalnız değilsindir. Bir yerlerde mutlaka senin gibi, seni düşünenler vardır ve hep var olacaktır. Yeter ki, soldurma sol göğsündeki kızıl karanfili...
Meral Vurgun
ESERLERİ
'yaşamak ağrısıdır bu
sancısı volkan
henüz doğmamış
bir bebek çığlığıdır
geceler boyu duvarları parçalayan
geceyle gündüzün ayırdına varılamayan
duvarlar arındında çınlayan
içli bir haykırıştır o
siz hiç
ana karnında
doğmamış bebeklerin
duvarları parçalayan
ve atomlara bölünüp dağılan
gökyüzünü kaplayan o çığlıklarını
duydunuz mu? '
Sürgünname
Meral Vurgun
Isviçre
siir ve denemeler
Nazim Hikmet, Ahmed Arif, Enver Gökce.
birden cok