...belki bir deli sevda yaşarsanız o dizeler derya olur o satırlar fırtınası gecelerin!. Bazen de bir tını bir ses her şey demek..

..lambalar eğri, aynalar akrep meleği zaman çarpılmış atın son.....

.. aman değmeyin keyfime bu bahar!..

..Dante demişken ve Cahit Sıtkı Tarancı o güzel mısralarda birlikte gezinelim, tefekküre oturalım, ölüp ölüp dirilelim!.. dile gelelim zaman makan dil din ırk mekan bilmeden!.. belki biraz şiir iyi gelir bize ne bileyim!..

..dünya çocuklarını diri diri toprağa gömmeye devam ediyor anne!.. Ne olur biraz daha yaşa da birlikte gölgelik olalım o çocuklara, insanlık merhameti senden öğrensin biraz daha yaşa! Ne olur annem biraz daha yaşa da anneliği öğret bana!.. Yoksa bu kıyım durmayacak anne bize yardım et bizi affet bizi

Onca kan akıtılarak çizilen toprakları, çocukça komik düşüncelerle kimseye bahşetmeye kimsenin hakkı yoktur. Vebali ağırdır bu işin!..

..bazıları dış güçler diyor, kimisi iktidar muhalefet çatışması diyor. Bende diyorum ki; bu bir karmaşa ve yapılanların yapan tarafında dahi farkındalığı yok. Birilerinin kışkırtmaları yüzünden cahil insanlar kendi hanelerine taş atıyor..

...fakat özel sektör kesinlikle denetlenmiyor. Kazançları usule uyduruluyor, çalışanlarının sosyal hakları yok sağlık güvenceleri de. Gündeme getirilmesi gereken bir şey var ise budur. Bu sayede devletin halkını koruması ve sosyal haklarını sağlaması söz konusu olur. Hükümetlerde..

..Ben çocukluk yıllarımda televizyon izlemeyi severdim. TRTnin bilindik sakin haber anlatımlarının dışında telaşlı yüksek sesli bir muhabiri dikkatimi çekerdi merak uyandırırdı on yaşında bir çocuk için.

...bunlar bir filmin kareleri değil masustan izlediğimiz, bağıra çağıra gerçekler, bunlar senaryo değil gerçekler, gerçekten gerçekler, DUY- ARLI-İNSAN gör ve idrak et bil!..

sence deniz nasıl coşar,
sence dünya nasıl döner,
sence zaman nasıl akar,
sence umut nasıl doğar,
sence aşk nasıl birşey, bence..

..... oturduğumuz evlerimize bir çivi dahi çakamıyoruz çünkü plastik duvarlarımız, sonrasında o evdeki ruhlarımızı alıp sadece çıkıp gidiyoruz başka bir mekana, ruh gibi yaşamadan, çivi çakmadan bir duvara..

....Bilirmisiniz kelebeğin ömrü birgün imiş. Ördüğü kozadan çıkmayı, gün ışığına kavuşma sabrını, çiçeklerin özlemini yaşarmış onca vakitte birgün sürermiş sefası. Bilmezmiş ikinci gününde olduğunu, bilmezmiş güneşin yeniden doğacağını...

...Sonra içerlerde yaşanıyor kavgalar söylenesi gereken sözler, biz de kitaplara sığınıyor, kalemlere sarılıyor avunmaya çalışıyoruz. A-sosyal deniyor adınıza, muhalif kalıyorsunuz doğruya inat. Körler ülkesinde gören olmak ne zor!..

.....yaşanan yaşanacak çarklar yerine oturacak oturuyor da, bize kaderimiz kalıyor, oda Yaradan’ın verdiği tek zerre haksızlık yapılmaz diyor insana hak ettiğin sana, o halde saflar belirlensin tövbelere otursun, hak bilinsin kul adına!

....Aynı mahalledeki bir genç delikanlı; sever komşu kızını. Başlar her fırsatta, limonla taradığı contravolta saçları ile geçer kızın önünden. Sonra kıza arkadaşıyla haber gönderilir...

Gurbetlik!.. İnsan bu kelimeyi düşündüğünde dahi yüreğinde hemen bir şeyler sızlıyor, sadece düşününce!.. Bak nasıl da hemen düştü yüzünüz!.. Evet zor bir kavram, uzaklık ifade ediyor, vatan hasreti yurdundan!..
Bu kelimeyi sadece insanda değil, eşyada da deneyin yine aynı..

...Yaşamak dediğin bir kuşun iki kanadında!.. bir şeyi eksik tutarsan diğer yana terazi dengesi bozuluyor ....ama istediğin kadar mızıkçılık yap kadarin dediği oluyor ne güzel, iyi ki bize kalmıyor...Hayat ta Dünya denen mekan da güzel memleket arkadaşlar, kıymetlini bilelim vesselam!.. yoksa kader bize gülecek yine diyeyim!..

....Danışmak, yol bilmek Dünya'nın kanunudur, zincirin devamı için bir öncesine uyulur!.. Şayet
bizler de çok hasar almadan birer hayat istiyor isek gölgeleri takip etmeliyiz, gölgelerin üzerimizdeki hakları için, yani bizim için!.. Ben içimde ve dışımda hep bunu savunurum, ve size de tavsiye ederim, şayet huzurlu ve