 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katýlýmý |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
 |
Murat, Mevlüt, Muzaffer ve Ýsa
Ýsa Kantarcý
Roman > Korku Romaný
Murat, Mevlüt, Muzaffer ve Ýsa
“Ýsa, senin arkandayýz, Murat, Muzaffer ve ben, sen kafaný yorma.”
Balkonda sigara içiyordum öðleden sonra, güneþ var ama serindi hava, yaz bir türlü gelmedi, yaðmur, sel, her þey can sýkýcý. Kadýnlar, kýzlar can sýkýcý, çocuklar þeytan. Güzel, iþe yarar bir þey yok gibi. “Neden geldim hayata, bu ne iþ?” Bir yaþamak derdidir gidiyor. Ne istersem, en elde etmek istersem diþimle týrnaðýmda bir mücadele vermem
[DEVAMI]
|
|
|
• ÝzEdebiyat > Öykü > Soyut |
141
|
|
|
|
|
Yeni bir baþlangýç.. Kutla kendini... |
|
142
|
|
|
|
|
Siyah deri minicik bir etek ve hafif göðüs dekolteli askýlý dar bir bulüz. Ama kesinlikle askýlý... Evet, rengide bordo.
|
|
143
|
|
|
|
|
"Özür dilerim beklettim." diyerek aktardý yazýsýný bizlere sayýn Uysal. Bir de bir önceki öyküsünün (Aþk Ýnsaný Üþütür Mü?) oldukça uzun bir süre en çok okunanlarda olduðunun farkýnda olduðunu belirterek okuyucularýna teþekkürlerini sundu. Bu öyküsüne deðinmek gerekirse de gerçekten derin bir hüzün görmek mümkün. Ama yine de bizleri üzmeme çabasýnda belli ki yazar. Derinine inebilidiðinizde çok harika bir öykü "Yaprak". |
|
144
|
|
|
|
|
Bir sigaranýn göklere süzülen dumaný gibi geçicidir artýk gülüþler, ama ciðerlere oturan katran kadar kalýcýdýr yara izleri... /
|
|
145
|
|
|
|
|
Arayýþ içinde olan tüm yüreklere... |
|
146
|
|
|
|
|
afrikada ki çocuk ölümleri |
|
147
|
|
|
|
|
Saçma olan dünyanýn sorgulanmasý ardýndan... |
|
148
|
|
|
|
|
vardý belki de gerçekte böylesi durumlar ve hatta yaþanmýþtý bir yerde, ihtimaller deðilmi dirler ki desteði þu hayatýn takýlmak lazým gelir öyleyse bri dizi ihtimale... |
|
149
|
|
|
|
|
Girdiði kabýn þekline uyum saðlýyor diye su kendi özünden mi kaybediyor? |
|
150
|
|
|
|
|
Çok büyük ve çok yoðun tutkular veya fazla þiddetli saplantýlar, insanýn hayatýný bir düþ haline getirir. Ya da düþü gerçek hayata aktarýr.. |
|
151
|
|
152
|
|
|
|
|
Yokluðunu kabullenemeyiþimle bitiyordu hayatým;seni gördüðüm songün bu bitiþin ilk günüydü,bense bitiþle baþlangýçlarýn ayný güne sýðdýðýný ilk defa seninle öðrenmiþtim.Konuþmam için yalvaranlara inatla susuyordu dilim.Sýkýþtýrýlýrken kolu kýrýlan ve bir daha açýlamayan mengeneden farksýz çenem,öyle kenetlenmiþ öyle kaynamýþtý ki birbirine kimi açlýk grevinde kimiyse dilini yuttu diyordu ve bir akþam açýlmýþtý odamýn kapýsý,doktor olduðunu söyleyen adam nazikçe yaklaþtý yanýma |
|
153
|
|
|
|
|
Dün Ýzmir'e kar yaðdý… Yaðan karýn altýnda dolaþtým bir süre... Üþüyen bakýþlarýmda hayallerim yandý. Geriye toplayamayacaðým kadar fazla kül kaldý. Üzerini kar örttü. Yürüdüm... |
|
154
|
|
|
|
|
... ve tam o ölüm noktasýnda bukez benim kanatlarýmý dogur rahminden yani hiçbir zaman sahip olmadýgýn yerden .. kelebek kanatlarýmý dogur.. |
|
155
|
|
156
|
|
|
|
|
Geceyarısı düşlerim vardı, ayrıntısı bol olan. Çünkü hayat ayrıntılarda saklı.. Benim düşlerimde de hayat vardı.....
|
|
157
|
|
|
|
|
Ýnsanýn yolunu çizen sadece kinler, öfkeler ve tutkulardýr. |
|
158
|
|
|
|
|
Ertesi günü gözlerini açtýðýnda yepyeni bir çevreyle karþýlaþtý. Bin bir çeþit çiçeðin yer aldýðý bir binadaydý. Sürekli insan görüp, çiçeklerin götürüldüðünü görürdü... |
|
159
|
|
|
|
|
„Aşık olmaya ne kadar da hazır olduğumuzu bilmelisin“ demişti dedem. Ve anlattığı aşk masallarında, hep kendimi aradığımı, şimdi biliyorum. |
|
160
|
|
|
|
|
Iþýða deðil karanlýða ait olduðumu kim fýsýldayacak olgunlaþmamýþ kulaklarýma? Kimin kalp atýþlarý baþýmý yukarý kaldýracak ve ýþýkla gelen hayata tekmeler savuracak cesareti verecek bana? Baþlamamýþ hayatýma kim dur diyecek ve ormanlarýn en ýssýz zirvesinden gelen bir nefes gibi çekecek içine, tutacak bedeninde sýmsýký, býrakmayacak? Geri alacak tüm verdiklerini, kanýný, canýný, hayatýný geri alacak benden, bütün borçlarýmý silecek ve özgür býrakacak beni… |
|
|
|
