Beste Sultan K.

Gölgeden Hayaller

Yalan söyledi diye gözlerim, bıçağı sokup en derinine, affetmediğin bu bedenden gitmek için soyuyorum derimi, yeniden doğup başkası olabilmek için.

Vur Yüzüme, Hadi, Vur Yüzüme...

Utangaç, mahcup; hala çocuk ruhum, affet! Bayram telaşında kırmızı pabuçlarım ıslak ve çocuk ellerim yaralı ürkütülmüş yaşamlardan. Ben İbrahim’in kollarından kaçtım, boynumda taşırım hançeri...
Vur yüzüme hadi!…
Seni sevmekten geldim sevgili, kapıyı araladım yalnızlık öptü beni…

Duruş ve İfade

"Basın özgürlüğü", bir milletin, bir ulusun, bir dinin, bir kültürün yapıtaşına yapılan bu saldırıları haber uğruna kamuoyuna taşımak degildir! "Basın"a basım hakkını sunan uluslar, dolayısıyla bireylerdir. Bir bireyin hakkının başladığı yerde bir diğerinin bittiği gerçeği anayasada bu kadar aleniyken, "basın özgürlüğünün devamı" talebi aklı selimin isi degil! Bu

Gidenin Ardından

Dediği gibiydi aslında; "Sadece 'sevilmek' harekete geçiriyordu donmakta olan bir kalbi. Ve hızla çarpan bir kalpti her seferinde, dünya üzerindeki onca güzel şeyin sebebi. Yani, sızlayan yerinden sevmeye başlamalıydı bir insani. Sevdiği kadar sevilmekti zaten bir acının yara bandı."

İtiraf...

"...Biz olamadık seninle ne yazık. Hep tek birey şeklinde karşılıklı durduk. Kılıçlarını karşılıklı çeken şovalyelerden bir farkımız olmadı. Hep süslü kalma gayretinde olduk... Ama artık zamanı gelmedi mi tüm zırhları bırakmanın. Çırılçıplak olduğumuz gibi durmanın karşılıklı... Biz olmanın... Sen ve ben’i yok etmenin.. Aksi devam ederse biz yok

Başa Dön