Y. Aynur Öztürk

Dekorsuz Aşk

Aşkın gücünü, yüzünde ara! Aşkın hükmünü, aşka sorduğunda; yitirdiğin yerdedir derim. Sessizliğimin içinde bir seferdedir. Anlatsam bendeki sensizliğini, bilemezsin! Ne varsa, harap olmuş kalptedir aşk. Gençliğimde aradığımı yaşlılığımda buldum, neylersin. Ya ben erken geldim dünyaya, ya sen geç kaldın vuslata, neylersin Kader. Var mı, uçabilen kalbin ötesine?

Yalın Hali

Aşkın hallerinin en hakikisi, en değerlisi, en özeli, herkesin bulup yaşamak, yaşatmak, bırakmak istemediği. Bazen de hiç beklemediğin, hak etmediğin bir anda uçup gideni.

Yorgun İnsan Konuşmaları

İstanbul yorgunu kendini İstanbul da yaşıyor: Kağittan gemiler akıyor boğazın inci mercan sularına, martılar sabahın çiğ tanelerini yakalıyor sanki çığlıklarında, alacasında sabah mahmuru bir düş, salacak sokaklarında. Aslında nasıl da yorgun insan konuşmalarına. Ah! İstanbul Ah! Baktığım Yerden Sorguluyor: Topkapı Sarayı, Düş Salıncağından Tarihimi.

Hayat Bekle; Geliyorum Yeni Sevgilere!

Hayatımın öyküsünü yazmak, hem kolay hem zor. Ben zor olanı seçiyorum. Her yürek sevgiyi tanıyamaz, ezilir, arayışlara girer. Çünkü sevgiyi bilmez, boşluktadır. Her insanın görevi: Kendini Geliştirmek Değil, Gerçek Benliğini Hatırlamaktır. Ses, sevgime susuyordu. Bu ben olamazdım. Kapı kapalıydı, amaç sadece anahtarı kilitten çıkarmaktı. Hoş geldin Hayatım, Beni

Başa Dön