İstanbul, sen olduğun için İstanbul...

Bir de değişik bir açıdan baktım İstanbul'a

.. aman değmeyin keyfime bu bahar!..

İstanbul! Her geldiğimde, buralarda yaşanmaz diyip kestirip attığım ama aynı zamanda içimden bir özlem duyduğum şehir. Yorgun şehir… Bir o kadar da güzel şehir… Bana göre gezilip görülecek ama yaşanmayacak bir şehir...
...“Yar senin sebebune de kaldım İstanbullarda kaldım İstanbul.”...

İstanbul'un izbe bir semtiyim. İçimde öldürülecek, iç organları çıkarılacak, birileri var. Korku kol gezmekte tüm bedenimde. Hücrelerimde ve organlarımda tutsaklık ve açlık var. İstanbul'un zindan taşlarıyla örülmüş kaderim. Yedi tepesinde yüreğim bir elma sepeti. İçimdeki duygu elmalarım yuvarlanmakta yokuş aşağı. Kaygılarım, endişelerim sağa sola dağılmakta.

Bienal, festival, sergiler, filmler,konserler, mekanlar, sararmaya başlayan doğa tüm bunları yaşayıp paylaşmak bile insanı mutlu etmeye yetiyor. İşte Ekim’in ve sonbaharın tadını çıkarmak için birkaç tavsiye...

Kayboldum bu koca şehirde, saat saat hasretle
yaşlanıyorum; bu koca şehrin yedi tepesine de ah ile
yaslanıyorum.Yüreğimin dağları tarumar olduğundan beri
kalemimde küstü ellerime.Ellerimki birer kelebek
zemheriye düşmüş, sonu ilk nefesinden belli.

İstanbul, şehirlerin şahı, sevenlerin ahıdır. İstanbul, panzehri kendisinden menkul olan zehir. İstanbul, gerdanlıklı şehir. Mavi gerdanlığı ona nazarlıktır.

Korkunç rüyalar görmeye başladım. Ellerim hissizleşiyor birine dokunurken, gözlerim renginden yoksun sadece bakıyor ama neredeyse tamamen görmüyor.

Bizim mahalle işte...Kaderine terk edilen insanların çaresizlikten yaşayan şeytanlara, iblislere, hilkat garibesi yaratıklara dönüştüğü yerler...Birçok yazımın ana konusu olan mahalle hakkında bir sözlük yazarlarının düşünceleri...Ama bu insanlardan daha beter bir vahşet çağını kendi iç dünyalarında saklı tutan köylerde ki insanlardan bir haber yaşayan yorumcular ne yazıkki.."

Sohbet İstanbul...

Dünya, eurovisiyonda bizi " tasfir" eden Gülseler'in kalçaları kadardı..

Madam Divina ,Markiz Ayten ve Despina'dan Keynes'e uzanan garip bir yazi

Hey Yeditepe İstanbul, sen bu yalanlarla bizi daha ne kadar tutacaksın elinde..

Solumak, hem de İstanbul'u. Bir kaktüsün arkasındaki kum taneleri gibi sonsuz benim için. Her nefes alışımda hayat, her verişimde ise ölümü hissettiriyor bana. Herkes vapurun peşinde yarışan martılar gibi. Yarışıyorlar, yoruluyorlar ama farında degil...

Silivri Belediyesi'nin kültür edebiyat etkinlikleri bünyesinde 2007 yılında yapmış olduğu ödüllü "Hayalimdeki Silivri" konulu kompozisyon yarışmasında birincilik elde etmiş olan yapıt.

Yazarın ve ailesinin oldukça iyi korunan eşyalarını ve üst kata çalışma odasına girip, yazarın pijamalarını ve daktilosunu da görünce zamanda yolculuğa teslim oldum.

Topal Hasanı duyan var mı dersem haksızlık olur, belki de hatırlayan var mı demek gerek. İstanbulda doğan, yani denize doğan, denizle doğan, denizle büyüyen bilmez mi Topal Hasanı. Belki de bilmez. Anlatmak gerek.

Türlü, türlü oyunların vardı senin. Tren raylarının üzerine bıraktığın çiviler o tonlarca ağırlık altında ezilirdi de bunlardan kargılar ve ok uçları yapardınız. Küçükyalı’dan bindiğiniz banliyö treninin vagonları arasında koşuşturur, içeride başkalarını rahatsız etmeği göze alarak köşe kapmaca oynardınız hani. Suadiye sinemalarının gündüz matinelerinde dönemin en güzel filmlerini izlerde,

Söyleyin ey Şehr-i İstanbullular, nerede yaşadığınızın farkında mısınız? Bir kez olsun yaptınız mı; cebinize sadece bir 10 TL koyup da şu Şehr-i İstanbulun tadına vardınız mı? Martısıyla oynaştınız, tarihiyle yüzleştiniz mi? Nereye gider bu serseriler diyerek yelkovaların ardı sıra dalıp gittiniz mi? Tek sıra halinde mendireğe dizilmiş kanatlarını