"Şimdi yaşayan kaç kişi duyuyor onu, kimler kulak veriyor diye sorarım sık sık kendime? Birçok kişi senin gibi düşünüyor evlat. Sen daha çook gençsin ama onlar çoktan bir zombiye dönüşmüş gibi gelir bana."
Sokağa girer girmez büyük bir kalabalık gördüler atölyenin önünde. Son günlerde sürekli gelen malzemeleri indirmek için yardıma gelen komşu kalabalığı değildi bu... Ortada kamyon görünmediği gibi heryanı kara bulutlar kaplamıştı sanki. Tüm sokakta makina gürültüsünden; şakalaşmalardan ve yahut kaba muhabbetlerden eser yoktu. Bunun aksine cenaze evi gibiydi ortalık.
Ütopya, yabancılaşma, gerçeği kaybet(tir)me, felsefe ve bunların ötesinde işçiler; evet işçiler...
küçük bir gecekondu semtinde kadere boyun eğmiş yüreklerin yaşanmış,şu anda yaşanan ve belki de yaşanacak öyküsü
İki büyük gölümüz vardı, adları böyük ve güccük devane.
Kışın balık tutar, yazın hemi yüzer, hemi çimerdik... Bir de çocukluk ya işte, kurbağaları şişirir yarışitırırdık.
Balıklar ve kurbağalar küstüler, çekip gittiler, zaten göllerimiz de kurudu... kuruttuk...
Herbirimize ait lakaplarımız vardı, en azından
Arkalarından kapıyı kapattım ve bundan sonra yaşayacağım mekandaki ilk geceyi nasıl geçireceğimi düşünmeye başladım. Gece, sessizliğin ve karanlığın içinde çok daha fazla ürkütücüydü. Gün boyu çalışmayla zaman geçmişti. Yalnızlığın ne kadar korkunç ve dayanılmaz olduğunu, o gece daha iyi anlamıştım. Sessizliğin içinde, yorgun olmama rağmen çıtırtıları dinliyor, herhangi
Sigarayı uzun zamandır içen ve de gerçekten severek içen insanlardan birisiyim. Bugüne kadar hiç bırakmayı düşünmedim. Zaman zaman “Gün, keşke 30-40 saat olsa da, daha fazla içsem” dediğim olmuştur. Ama hiçbir zaman sigaranın iyi bir şey olduğ
Felluce’de ABD ve israil askerlerinin katliamı devam ediyordu.Halkın kentten kaçmasına bile izin verilmiyordu.
Büyük bir sessizliğin yaşandığı Felluce’ye girerken, ABD askerlerinden er Henry endişe içindeydi. Daha kısa zaman önce öldürecekle
Umut İnsanın çocuğuna takabileceği en güzel isimlerden olmalı Ne büyük beklentidir
Zorlamayla oluşturulan günler gerçek amaca hizmet etmez.
Toplumun ihtiyacından ve sevgisinden yola çıkmayan yapay gündemler ,eğreti elbise gibi sırıtır.Bu öykü bizi sahtekarlığa sevk eden zoraki kutladığımız bu günlerin getirdiği sıkıntıları belirten bir kurgulamadır.
Öyle bir durumdayım ki özgürlüğü hissediyorum artık. Her yerimi ateş basıyor. İçimdeki enerji dışarı çıkmak istiyor. Ruhumu salıyorum artık özgürlüğe. Ve içim sonsuz bir mutlulukla dolup taşıyor.
doğuda bir köyde yaşayan ve hayatında hiç okuyamayan zeynebin yolu teröristlerin yuvası olan dağlarla nasıl kesişiyor? Zeyneb Türk askerini hiç okula gitmediği halde nasıl tanıyor ve Türk askeriyle nasıl bir ilişkisi oluyor? Tüm bu soruların cevabı dağların çilesinde...
……Ölmek yeğdir olacaksa senin her şeyim.
……Seviyordu tensiz bir hayali, vücut sanıyordu.... Sulardakini.
Narkissos
Özel bir gayret olmamakla birlikte bir de bakıyorum ki kadınları yazmışım.
Bazen öldürür annesini bir çocuk. Yada öldürmek zorunda kalır. Yaşayıncaya kadar annesi...
İzmir 1 Nolu Sıkıyönetim Komutanlığından süren davamız nihayet bir karara bağlandı. Hakkımda istenilen 5 yıllık ceza da onaylanmış oldu. Ama avukatlarımız temyize başvurdular. Sonuçlanması birkaç yıl sürer dediler.
