Her şeyin bu kadar ucuz olduğunu ancak o gün başıma gelenlerden anladım.Aydınlık gecelermin nasıl da çok kısa bir zamanda karardığını ancak o gün gördüm.Küçücük umutların koca bir yaşamı saracak kadar büyüdüğünü an an yaşamıştım. Derken, yıldızlar sıradanlaştı, Geceler tekrar eski duyarsızlığına soyundu. Çevremdeki herşey nasıl da birden öyle
Sabahları gözümü açar açmaz, kedilerin ve itlerin mamalarını hazırlıyor, birbirlerini kaşımaktan sırtları kanamış tiplerin yerdeki sülüetlerine basmamaya çalışarak apar topar ofise gidiyordum.
Bazen düşünceler insanı boğar ve ne yapacağınızı bilemezsiniz.Çivi çiviyi söker diye daha derinlere dalarsınız.Sonrada saçmasapan bir sonla herşey biter...
tüm savaşlar...ne ve kim adına olursa olsun asla ve asla kutsal değildir,kutsal olan tek şey varsa oda yaşamdır...
Kız artık çok bunalmıştı.Ama bunaldığının farkında değildi.Hayatın ona yaşattığı bir takım sürprizler kendindeki değişikleri gün ışığına çıkaracaktı...
Onlar için “gelen”dim belki, sevinçtim, mutluluktum; ama ailem için “giden”dim ben, hüzündüm, ayrılıktım, bazen yürekte sessizce akan bazense dışarı taşan, gözden sel olup akan gözyaşıydım.
Uyku gözkapaklarının üzerine oturmuştu. Daha önce hiç ağır olmadığı kadar ağırdı bu kez...Gözkapaklarının üstüne yerleşen bu tatlı ağırlık, densiz bir huzursuzluk yaratıyordu içinde.
kader kısmet derler ya aşka herşey kader aslında insan alınyazısını yaşar onun dışında yaşadıklarımız sadece kısa bir rüya!!!
Otele vardığında saat 6:20 idi. Kapıdaki vale koşarak arabanın yanına geldi, kapıyı açtı. Ahmet arabadan inerken yaklaşık bir saati olduğunu düşünüyordu. Lobide oda anahtarını uzatan adam Ahmete gülümseyerek ;
-Günaydın, harika bir sabah Ahmet bey. Yine çok dakiksiniz. Dedi.
Ahmet, yüklü bahşişle yıllardır ağzını
Aynı yatakta yatsalar da, sisler ardında kaybolan bedenlerini yeniden keşfetmeye çalışan karı kocanın ölüm döşeğinde "katlederek" aşkı keşfedişi...
Katli vacip bir aşk...
kaçmak ardına bakmadan koşmak... herkesin hayatta en az bir defa yapmak istediği ve yapamadığı şeyler..ve yapanlarında o durgun gecelerdeki acısının öyküsüdür bu..
Çok etkilendiğim bir rûyanın ardından yazılmıştır. Şimdiye değin en beğenilen hikâyelerimden birisi...
dipnot: Dialoglarda ve "iç hesaplaşma monologlarında" konuşma dilini kullandım, düzeltmeye gitmedim, bu şekilde hikayeyi daha canlı kıldığıma inanıyorum, eleştirilmeden önce belirtmek istedim...
küçük bir sözcük pek çok anlatmaya bazen o kadar yeterki bakışların ve sözün her yerde aynı kaldığı zamanda sadece gırtlağından çıkacak küçücük bir kelime belki hep aynı ama herşeyde farklı bir anlam katan kelime
Hızlanan bir yarış içerisinde zamana karşı rekor kırmak için mi koşturup duruyoruz? Hepimizin hedefleri farklı, ama iyide olsa kötüde olsa mutlu yada mutsuz bir halde de olsa herkes aynı sona ulaşıyor.
Ama sen anlayamadın yaralı bir kuşun avuçlarında can verdiğini.Acıyan yüreğimin senin avuçlarında durduğunu ve bir daha asla geri dönmeyeceğini
