Öykü > Soyut

karışık

Yollar Çatallanmıyor

Yaşam çok kısa ve ben de öleceğim. Yollar çatallanmıyor. Tek bir istikamet var ve hepimiz dünyadaki en büyük korkalarız. Bu yüzden de seni görmek istemiyorum. Küçük parçacıklarla yemlenip kendime sığınarak yine, düşlemek istiyorum.

üzgün

Sıkıntı, İki Başlı Kadının Kapısını Çaldı

Göz kapaklarım yavaş yavaş beni kendi karanlığımla beraber bırakmaya başladığında, ilerden cızırtılı bir radyo sesi geliyordu. Radyodaki şarkıya eşlik etmeye çalışan mırıltılı bir ses, dışarıdaki aç kedilerin mırıldanmalarına, arabaların telaşlı homurtularına karışıyordu.

üzgün

Ben Bir Ağlasam Kaybederdi Deniz Rengini

İçinde elleri kelepçeli tutuklularla gemiler kalkardı Ankara'dan ve her gemide mahşeri bir kalabalık...İskelede sayısız el sallayanlar;kırılgan gözlerle dalgın dalgın bakmışlıkları giden gemilere.O gidişleri kaldıramayıp gecenin matemine kadar o iskelede çöküp kalanlar;her dönen gemide heyecanla ayağa kalkışları,her gemide daha da kahrolmuşlukları.

nostaljik

Çatılar

İnsanların vecd dediğimiz, ilhamla birlikte kendinden geçtiği anlar vardır. Bu şiirlerimden biridir bana göre. Saygılarımla.

nostaljik

Gizli Bahçe

Gemiyi ucuruyor kız. Gökyüzünde yüzdürüyor ve dönüp ardına bakıyor sonra saçlarını tarıyor..

düşündürücü

Çocuk

-Ayıbın, ahlakın ve de dinin olmadığı bir yaşam kuruyorum kendime, gelmek ister misin?

üzgün

Damlacık

Ruhsuz bir topraktan başka bir şey değildi ya da topraksız bir ruh. Ne fark eder? Ya beden ya can. İkisinden biri eksikti işte.

Başa Dön