Yüreğinin kanayan yaralarını alda gel. Sen sen olduğun için gel. Bedduan sende kalsa bile gel. Acıtan, yakan, kavuran aşkınla gel.. gel yeterki yüreğin olduğu için,yaşamayı bildiğin için yüreğindekilerle gel.

 sancılarda şimdi yüreğim. kimderdiki bir ben birde aynadaki aksimle böylesine kalabalık olacağız. şimdi tek bir nefesi kaldırmıyor duygularım hislerim. yordu beni laf anlamayan insanlar. yordu yüreği olmadan yaşadığını sananlar. artık yanlızlık bile kalabalık geliyor.
        hislerim beynimle vals yaparken yüreğim fikirler üretiyor. üç kişi bile kalabalık kardeşim bu yaşamı sadece aklı olanlar yaşıyor.
duygular ve hisler artık lüxe giriyor.

                                                                               feride

Ben anemon; yamaçlarda, patikalarda,kırlarda büyüyen bir çiçek.
Dalgaların sesi olurdu bana ninniler.
Yalçın kayalara çarpan ruzgarlardı sohbet ettiğim. Deniz kenarının kumlarıydı beni sarıp sarmalayan battaniyem.
Ağaçların hışırtısıydı yüreğimi ürperten.
İnanan insanların tebessümüydü beni büyüten.
Senin için hazırım acıylada yoğruldum.
Kıraç toprakların insanları göz yaşı olup dokundu yanaklarıma.
Everes gibi yüksek, aysberkler gibi derin bakışlar atıldı yüreğime.
Çekiştirildim bir oyana bir buyana.
Kaçtım sonra sebepsizce
Kaçtım
Her kesden her şeyden
Bir sana sığındım.
Bir sen anlarsın beni
Çünkü sen talisman'sın

                                                                                                            feride