En güzel yýllarýndasýn hayatýnýn. Evet, evet sen, sanadýr sözlerim. Bu köþeye bakan yaþlý amcaya ya da öðretmenlikte bilmem kaçýncý yýlýný tamamlamýþ, sen giderken biz dönüyorduk oðlum diyen öðretmenine deðil, sana sesleniyorum genç. Ýçindeki asi, hareketli, konuþkan, meraklý duygularýný yani ergen tavýrlarýný bastýrmak zorunda kalan, hayatýn yoðunluðuna alýþmaya çalýþýp, bazen ekosistemdeki yerini ve görevini bile unutan, çocukluk ile yetiþkinlik arasýnda sýkýþýp kalan çoðu zaman bunalýmda yaþayan canlý, sana sesleniyorum. Niye hayatý kendine zehir ediyorsun? Acý çekmek hoþuna mý gidiyor yoksa böyle görünmek seni popüler mi kýlýyor. Ama bunun bir popülaritesi yok, sadece birkaç dakikalýðýna ilgiyi üstüne çekmiþ olursun. Galiba sorun, bunaldýkça sorunlarý içine atman. Peki, neden bunalýyorsun? Bizi sistem böyle yaptý deme sakýn, böyle diyerek kolaya kaçýyorsun aslýnda. Görünmeyen bir þeye suç atmak kolaydýr çoðu zaman. Ýþ yine sende bitecek gibi.“Ýþ bana mý kaldý yine? Bak iyice bunalttýn beni!” dediðini duyar gibiyim, en iyi bilgi özeleþtiri yaparak kendinden öðrendiðindir. Biraz özeleþtiri yapmaya ne dersin?

Öðrenci milleti deðil miyiz, ayný çuvala bile girmez çoðu bizle. O kadar sýkýlýyoruz ki hayatýmýzýn monotonluðundan, suçlayacak somut kavramlardan çok, soyut kavramlar daha çok hoþumuza gidiyor. Sistemi suçla gitsin, ne âlâ, aðzý var dili yok. Ama biraz düþününce sisteme suç atmak çok gereksiz gelmiyor mu sana da? Sonuçta sistemi kuran ve onu belli bir düzene sokan, senin büyümüþ -ilerde eðitimci olmuþ- hallerinden birisi. Yani herhangi bir konuda sistemi insanoðlu oluþturur ve yine o, bu sistemi yürütür. Zannetme ki var olan eðitim düzeninin kusursuz ve mükemmel olduðunu savunuyorum. Þu an herhangi bir öðrencinin, düzeni eleþtirerek ya da ona karþý örgütlenerek deðiþtirebilmesi ülkemizde gerçek gibi gözükmüyor. Bunun için de var olan düzeni deðiþtirmeye çalýþmak yerine “þimdilik” ona ayak uydurmaya çalýþmamýz gerektiðini düþünüyorum. Hiç eleþtirilmeyelim ya da soruþturmayalým demiyorum, bulunduðum köþeyi yýrtacak gibi bakmayýn. Ama hakikat þu ki beðenmediðimiz düzeni deðiþtirmek için ilk önce o düzenden baþarýyla çýkmak zorundayýz.

Baþarýlý olabilmek için var olan sistemde bize sunulan imkânlarý en iyi þekilde deðerlendirmeliyiz ve mazeretlerin arkasýna sýðýnmamalýyýz. Daha güzel bir dünyada yaþamak ellerimizde deðil mi? Ulu Önder Atatürk’ün de söylediði gibi… Bu ülke biz gençlere emanet…

                                         Ozan Onur TEK