Gidersen
Gözyaþým ayaklanýr ardýndan
Yalýn ayak dökülür yollarýna
Yüreði sökülür düþlerimin,
Boynu bükülür
Tutmaz olur dizlerim
Kýrýlýr kanadým,kol yana düþer

Dermaným sende...

Gidersen
Geceye tutsak olur gün
Sökülmez ufuktan.
Dünsüz ve yarýnsýz kalýr,
Yitirir hükmünü zaman
Beli doðrulmaz takvimlerin
Mevsimler kilit vurur kapýlarýna
Kar olur düþerim
Ateþi sönmüþ daðlarýn doruklarýna
Üþür koynumda kardelenler
Ve açmaz olur bir daha...

Gidersen
Silinir beyazlarým
Solar bütün renklerim
Mahrum kalýr bir damla suya
Kurur gönül bahçemde menekþelerim
O sevdiðimiz kuþlar da ölür
Mekansýz kaldýklarý yerde
Ýkiye böldüðümüz ekmeði sonra kime veririm

Yüzüm hasret kalýr bir tek gülüþe
Ömrünce yanar durur
Dönüþü olmayacak bu gidiþe
Yâr olurum derde ,yâren olurum
Yalan olur bildiðim tüm doðrular
Kaybolan inancýmý nerede bulurum...

Gidersen
Sanma ki ben kendimde kalýrým
Yok olurum sensizliðin girdabýnda
Gözlerimin saðnaðýnda ýslanýr
Gözyaþýmda boðulurum
Bir b/aþka aðlar gökyüzü üzerime
Yaðmurlar yýkar bedenimi
Yýkarsa bir de yokluðun yýkar
Tutar hasretinin elleriyle tabutumu
Ve
Sesin çýnlar birden kulaklarýmda
Nefesi duyulur göðsümde o an ölümün
Sensiz yaþayamam inan ki
Ölürüm
Adýna baðýþlayýp ömrümü
Gömülürüm yüreðinin topraðýna
Gömülürüm eylülün...

14 Ocak 2013

k@lbinin £lind£ k@l£m ols@


Arzu Karadoðan