Ne zamanki huzura yelken açmak istesem
Hayalimde dinlerim büyük bir okyanusu

Bana neler anlatır hal diliyle dembedem
Yok olur dünya gamı kalmaz cinnet korkusu

Ezelde mayalanan beden kalıbındaki
İçimin şırıltısı vücudun öz tapusu

Asrın köleleştiren sefil vaveylasından
Ve nefs arzularından temizlenmek duygusu

Zalimin zulmü sarıp yakarken âlemleri
Mazlumlara serinlik gül bebenin uykusu

Her seher Şeyda bülbül çığlığıyla kanlanan
Gözden akan her zerre masumiyet vurgusu

Hidrojen ve oksijenin visalinden bir rahmet
Yakan iki cevherin en esrarlı kurgusu

Akan su leke tutmaz atalar böyle derken
Torunlar barajlarla neden kurar ki pusu

Kirden arınmak için atılmıştı denize
Delindi incecik zar ve anladık yunusu

Peygamber olsa bile bir anlık gaflet sonu
Balığın karnındaki en tövbekâr mahpusu

Abdest alırken dahi boşa akan her zerre
Resulün ikazıyla sorguların sorgusu

Balık yüzen gölleri, kabaran denizleri
İbrahim’e selamet firavunun kâbusu

İsa nebi sünnetiyle hak katına yükselir.
Göklerde temizlenir kirlenince namusu

Sefil falcı bu sırrı anlamaz kör idrakin,
Hangi yana çevirsen çevir o boş fanusu.

Tükeniyor umutlar Ey Hadim aşk bilmece
Mecnunda yanık bağır, Ferhat’ta taş burgusu